Προλαβοῦσαι τόν ὄρθρον
αἱ περί Μαριάμ
καί εὑροῦσαι τόν λίθον
ἀποκυλισθέντα τοῦ μνήματος,
ἤκουον ἐκ τοῦ Ἀγγέλου˙
τόν ἐν φωτί ἀϊδίῳ ὑπάρχοντα,
μετά νεκρῶν
τί ζητεῖτε ὡς ἄνθρωπον;
Βλέπετε τά ἐντάφια σπάργανα˙
δράμετε καί τῶ κόσμῳ κηρύξατε,
ὡς ἠγέρθη ὁ Κύριος,
θανατώσας τόν θάνατον˙
ὅτι ὑπάρχει Θεοῦ Υἱός,
τοῦ σώζοντος
το γένος τῶν ἀνθρώπων.
Πρίν καλοξημερώσει
ἡ Μαριάμ μέ τίς ἄλλες γυναῖκες,
πού εἶχαν πάει καί εἶχαν βρεῖ τόν λίθο
μακριά ἀπό τό Μνῆμα
κυλισμένο,
ἄκουσαν ἀπό τόν Ἄγγελο
νά τούς λέει:
Ἐκεῖνον,
πού προαιώνια εἶναι μέσα στό φῶς
τί ψάχνετε νά τόν βρῆτε
ἀνάμεσα στούς νεκρούς
σάν νά 'ταν κανείς ἄνθρωπος;
Κυττάξτε τά νεκρικά Του σάβανα˙
Τρέξτε κι ὁλόγυρα στόν κόσμο
νά κηρύξετε,
ὅτι ἀναστήθηκε ὁ Κύριος
καί μέ τό θάνατό Του
θανάτωσε ὁριστικά τόν θάνατο˙
γιατί Αὐτός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ,
πού σώζει τό γένος τῶν ἀνθρώπων.
