« Ἀναμένοντας τόν ἐξ οὐρανοῦ Ἐπισκέπτη μας».
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
«Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτὴρ ἡμῶν».
Πορευόμενοι μέσα στό χρόνο ἀτενίζουμε αὐτές τίς προεόρτιες ἡμέρες πρός τίς μεγάλες Δεσποτικές ἑορτές τῆς Ἐπιφανείας του Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς εἰσόδου Του στόν κόσμο τῶν κτιστῶν δημιουργημάτων.
*
α´. Ἡ ἱστορία τῆς σωτηρίας μας ἐξελίσσεται μέσα στήν ἁγία Γραφή σέ μιά σειρά «ἐπισκέψεων» τοῦ Κυρίου στόν λαό Του καί σέ ὁρισμένα προνομιοῦχα πρόσωπα.
Ἡ κορυφαία ἐπίσκεψη τοῦ Κυρίου πραγματοποιήθηκε μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τό μέγα μυστήριο τῆς πίστεώς μας (πρός Τιμόθεον γ´ 16).
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφερόμενος στίς διάφορες ἐπισκέψεις τοῦ Θεοῦ καί τίς σωτήριες ἐπεμβάσεις Του στήν ἱστορία καί τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων λέγει :
«Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις, ἐπ' ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν υἱῷ» (Πρός Ἑβραίους α΄ 1)
β´. «Ἐν Ἰησοῦ» ὁ Θεός ἐνεργώντας ἐξ ἀγάπης καί ὄχι ἐξ ἀνάγκης (Λουκᾶ α´ 78) ἐπιθυμώντας νά πραγματοποιήσει τίς ὑποσχέσεις Του, ἦλθε νά σώσει τούς δικούς Του ἐκπληρώνοντας ἔτσι τήν προσδοκία τους καί ἀπαντώντας στήν προσευχή τους.
γ´. Οἱ πιστοί μέ εὐγνωμοσύνη ἀναγνωρίζουν τήν σημασία πού ἔχει γι᾽ αὐτούς καί τό αἰώνιο μέλλον τους ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ καί Τόν εὐχαριστοῦν δοξολογώντας Τον, «Εὐλογητὸς Κύριος, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ» (Λουκᾶ α´ 68).
δ´. Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Κυρίου ἄν καί ἔγινε γιά κάθε ἄνθρωπο (Λουκᾶ γ´ 6, Α´ Πέτρου β´ 12) ἐν τούτοις γίνεται ἀποδεκτή μόνο ἀπό τίς καθαρές καρδιές πού θά τήν ἀναγνωρίσουν καί θά τήν ἀποδεχθοῦν ὁμολογώντας «ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ» (Λουκᾶ ζ´ 16).
Παρ᾽ ὅλα τά θαυμαστά καί ὑπερφυῆ ἔργα πού πραγματοποιήθηκαν καί πραγματοποιοῦνται ἀπό Τόν Ἐπισκέπτη, παρ᾽ ὅλες τίς δωρεές καί εὐεργεσίες Του, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δέν Τόν ἀποδέχονται, ἐπειδή ἡ ἐπίσκεψή Του δέν εἶναι ἐκτυφλωτική, ἀστραφτερή, ἀλλά ταπεινή, χωρίς πρόσκαιρους καί εὐτελεῖς ἐντυπωσιασμούς. Ἦλθε «μορφήν δούλου λαβών» (Πρός Φιλιππησίους β΄ 7).
Οἱ ἄνθρωποι ἐντυπωσιάζονται ἀπό τήν ἔπαρση καί προσκυνοῦν τούς τυράννους τους πού τούς θεωροῦν καί εὐεργέτες τους (Ματθαίου κ΄ 25-28). Γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νά ἀνακαλύψουμε τό κρυμμμένο μεγαλεῖο τῆς θείας ἐπισκέψεως στήν πτωχείᾳ, στήν ἀσημαντότητα, στήν ἐρημία τῶν ἐξωτερικῶν καί γήϊνων καταστάσεων.
«τήν τρυφήν ἐν κρυφῇ εὕρομεν
δεῦτε λάβωμεν τά τοῦ Παραδείσου
ἔνδον ἐν τῷ Σπηλαίῳ»
ε.΄ Ὁ Ἴδιος ὁ θεῖος Ἐπισκέπτης ἀναγγέλλει τό ἔργο Του :
«Πνεῦμα Κυρίου ἐπ' ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, 19 κηρύξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρύξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν» (Λουκᾶ δ΄ 18-19)
στ´. Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Κυρίου ἀποκτᾶ μιά δραματική ὄψη, τήν ὁποία ὑπογραμμίζουν οἱ Εὐαγγελιστές καί ἰδιαιτέρως ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης γράφοντας ὅτι «εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον» (Ἰωάννου α´ 11).
Αὐτή ἡ ἔνοχος παραγνώριση παρουσιάζεται ὡς τραγική ἐπισφράγιση μιᾶς ὁλόκληρης σειρᾶς ἀπορρίψεων καί περιφρονήσεων τῶν ἐπισκέψεων τοῦ Κυρίου.
Γι᾽ αὐτό ὁ ἀπόστολος Παῦλος προτρέπει αὐτούς πού παραμένουν διστακτικοί καί ἀμφιβάλλοντες «σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν» (πρός Ἑβραίους γ´ 8).
Καί ὁ Κύριος πού μᾶς ἐπισκέπτεται δηλώνει:
«Ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω· ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ᾿ αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ᾿ ἐμοῦ» (Ἀποκαλύψεως γ´ 20).
Σέ κάθε τελουμένη θεία Λειτουργία οἱ πιστοί βιώνουν καί ὑποδέχονται τόν Βασιλέα τῶν ὅλων καί Δεσπότη τῆς κτίσεως Κύριο Ἰησοῦ Χριστό καί Τόν παρακαλοῦν νά τούς ἐνισχύσει μέ τήν δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος
«Ὁ Θεός, ὁ ἐπισκεψάμενος ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς τήν ταπείνωσιν ἡμῶν, ὁ στήσας ἡμᾶς τούς ταπεινούς καί ἁμαρτωλούς καί ἀναξίους δούλους σου κατενώπιον τῆς ἁγίας δόξης σου λειτουργεῖν τῷ ἁγίῳ σου θυσιαστηρίῳ· σύ, ἐνίσχυσον ἡμᾶς, τῇ δυνάμει τοῦ Ἁγίου σου Πνεύματος»
Εὔχομαι πατρικά νά ἀνοίξουμε τήν θύρα τῆς ψυχῆς καί τῆς ζωῆς μας γιά νά εἰσέλθει ὁ Κύριος πού μᾶς ἐπισκέπτεται καί νά Τόν ὑποδεχθοῦμε μέ πίστη, σεβασμό καί εὐγνωμοσύνη ἀναφωνώντας τό:
«῏Ηλθες καὶ ἔσωσας ἡμᾶς. Ὁμολογοῦμε τὴν χάριν
κηρύττομεν τὸν ἔλεον οὐ κρύπτομεν τὴν εὐεργεσίαν».
