Κήρυγμα Κυριακῆς 20.11.2016
(Κυριακή Θ΄ Λουκᾶ)
Ἀπόστολος Κυριακῆς Πρός Γαλάτας στ΄ 11-18
Ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ σημαία τῶν χριστιανῶν. Μέσα ὅμως στὸ χριστιανικὸ πλήρωμα ὑπάρχουν καὶ μερικοὶ χριστιανοί, ποὺ ὑποστέλλουν τήν σημαία τοῦ Σταυροῦ. Καλεσμένοι νά εἶναι ἀξιωματικοὶ καὶ στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, ντρέπονται ἢ διστάζουν να ἀγωνιστοῦν κάτω ἀπὸ τή σημαία Του.
Φαινόμενο ἀνησυχητικὸ γιά τή χριστιανική παρατάξῃ. Τὸ ἐπισημαίνει ὁ μεγάλος στρατηγὸς τοῦ χριστιανικοῦ ἀγῶνα, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Στή σημερινὴ περικοπὴ περιγράφει τὸ φαινόμενο αὐτὸ καὶ τὸ ἀντιμετωπίζει μὲ ὑπέροχο τρόπο.
Οἱ χριστιανοὶ οἱ Γαλάτες ἦταν πρώην εἰδωλολάτρες, « Ἐθνικοὶ ». Ὅταν ὅμως ἔγιναν χριστιανοί, σύμφωνα μὲ τὴν ἀποφάση τῶν ἀποστόλων, δέν ἦταν ὑποχρεωμένοι νά τηροῦν τὴν ἰουδαϊκὴ συνήθεια τῆς περιτομῆς. Μερικοὶ ὅμως ψευτοδιδάσκαλοι γιά νά τὰ ἔχουν καλὰ μὲ τοὺς Ἰουδαίους ἀνάγκαζαν τοὺς χριστιανοὺς Γαλάτες νά περιτέμνονται ὄχι γιατὶ πίστευαν στή σημασία τῆς περιτομῆς, ἀλλὰ « μόνο καὶ μόνο γιά νά μὴν καταδιώκονται ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους». Ἄτολμοι καὶ δειλοὶ δέν κήρυτταν τὸ κήρυγμα τοῦ Σταυροῦ, διότι ἦταν « σκάνδαλο>> γιά τοὺς Ἰουδαίους, ἀλλὰ καυχόνταν μαζὶ τους γιά τὴν τήρησει τοῦ ἰουδαϊκοῦ νόμου τῆς περιτομῆς! Τὶ φοβερὸ κατάντημα.
Μήπως ὅμως τὸ ἴδιο δέν συμβαίνει καὶ σήμερα; Ὅλοι βέβαια οἱ χριστιανοὶ ζοῦν μέσα στή σύγχρονη κοινωνία, μέσα σὲ ἕνα κοσμικὸ κοινωνικὸ περιβάλλον, ὅπου ἐπικρατοῦν συνήθειες ξένες πρὸς τὸ πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ χριστιανικὸ τρόπο ζωῆς. Οἱ περισσότεροι βέβαια μένουν ἀνεπηρέαστοι ἀπὸ τὶς ἐπιδράσεις αὐτὲς τοῦ κόσμου. Ὑπάρχουν ὅμως καὶ μερικοὶ <<χριστιανοί>>, ποὺ συμπεριφέρονται ὅπως οἱ κοσμικοί, ὄχι γιατὶ εἶναι κοσμικοὶ ἀλλὰ << μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκονται>>. Γιά νά μὴ χαρακτηριστοῦν ἀπὸ τοὺς ἄλλους καθυστερημένοι τάχα καὶ ὀπισθοδρομικοί! Στός κοινωνικὲς συναναστροφές, στά γραφεῖα, τὰ καταστήματα, τοὺς στρατῶνες, τὰ σχολεῖα κ.τ.λ. θὰ συναντήσει κανεὶς ἀρκετοὺς τέτοιους « χριστιανοὺς ».
Δεν ἐκδηλώνονται. Δέν ἀποκαλύπτουν τίς χριστιανικὲς ἀντιλήψεις τους. Δέν τολμοῦν νά διαμαρτυρηθοῦν γιά κάτι ἄσχημο πού βλέπουν ἢ ἀκοῦνε. Κλείνουν τὸ στόμα. Κάνουν ἴσως τὸν ἀδιάφορο ἢ καὶ συμφωνοῦν μὲ ὅσα λέγονται καὶ γίνονται, ὄχι γιατὶ τὰ πιστεύουν, ἀλλὰ « μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκονται»! Φοβερὸ ἀλήθεια κατάντημα γιά χριστιανούς, ποὺ πρέπει νά εἶναι « φῶς τοῦ κόσμου » καὶ « ἅλας τῆς γῆς »(Ματθαίου ε΄13, 14).
Ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν προχωρεῖ. Μέσα στή συγκεχυμένη ἀτμόσφαιρα πού δημιουργοῦσαν ψευδοχριστιανοί, προβάλλει τὸ φωτεινὸ προσωπικὸ του παράδειγμα. Ζοῦσε καὶ αὐτὸς μέσα στό ἴδιο περιβάλλον. Οἱ Ἰουδαῖοι τὸν εἶχαν χαρακτηρίσει σὰν τὸν ὑπ’ ἀριθμὸν ἕνα ἐχθρὸ τους. Αὐτὸς ὅμως ἀδιαφορεῖ. Καὶ ἐνῶ οἱ << χριστιανοὶ>> ἀπὸ ἀνθρωπαρέσκεια καὶ δειλία καυχῶνται γιά τὴν ἄχρηστη πιὰ περιτομή, ὁ Ἀπόστολος ὑψώνει τὸ ἀνάστημα του καὶ διακηρύττει, ὅτι τὸ δικὸ του καύχημα εἶναι ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ! « ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ Σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ».
Καυχῶνται γύρω σου οἱ ἄνθρωποι, ἀδελφέ μου, γιά τὴν καταγωγὴ τους, τὶς θέσεις τους, τὰ πλούτη τους, τὶς ἁμαρτωλὲς τους ἀπολαύσεις. Μὴν ἐντυπωσιάζεσαι. Ὅλα αὐτὰ εἶναι πράγματα μηδαμινῆς ἀξίας. Μίλησε ὅμως καὶ σύ. Ὕψωσε τὸ ἀνάστημά σου καὶ διακήρυξε μὲ τὰ λόγιά σου καὶ τή ζωή σου, ποιό εἶναι τὸ ἀληθινὸ καύχημα γιά τὸν ἄνθρωπο. Δεῖξε τὴν ἁγνὴ σου καρδία πού τὴν καθάρισε τὸ αἷμα τοῦ Ἐσταυρωμένου. Διηγήσου πὼς ἦσουν προηγουμένως, πὼς ζοῦσες καί πῶς σὲ μεταμόρφωσε ἡ δύναμη τοῦ Σταυροῦ. Μίλησε σὲ γνωστοὺς καὶ ξένους γιά τὸ μεγάλο σου καύχημα, τὰ παιδιά σου, ποὺ μὲ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ ἀγωνίζονται « τὸν καλὸν ἀγῶνα » καὶ νικοῦν τή χυδαιότητα καὶ τή διαφθορά, ποὺ τοὺς περικυκλώνουν. Δεῖξε σύ, χριστιανὴ γυναῖκα, μὲ τή ζωντανὴ κοινωνική σου δράση, ποὺ τὴν κάνεις κάτω ἀπὸ τή σημαία τοῦ Ἐσταυρωμένου, ὅτι αὐτὸ εἶναι τὸ ἀληθινὸ καύχημά σου . Τή στιγμή πού οἱ ἄλλοι, βυθισμένοι στή ματαιότητα καὶ τὴν ἀνθρωπαρέσκεια, καυχῶνται γιά τὰ « σκύβαλα » τῆς ζωῆς, ἐσὺ χριστιανέ, ὕψωσε τή σημαία σου, τὸ καύχημά σου, τὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, μιλάει καὶ γιά τὴν << Καινὴ κτίσι>>, τὴν νέα δημιουργία πού ἀπεργάζεται ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ μέσα στόν κόσμο καὶ τὴν ἱστορία. Ὅμως, ἡ κοινὴ αὐτὴ κτήσι δέν μπορεῖ νά ἐγκατασταθεῖ στόν κόσμο μὲ φοβισμένους καὶ δειλοὺς <<χριστιανούς>>. Ἡ νέα δημιουργία θέλει ἀγωνιστές, θέλει μαχητές, μὲ καύχηση ἐν Χριστῷ, μὲ τὸ κεφάλι ψηλά. Διότι δέν ἔχουν τίποτε να φοβηθοῦν, τίποτε νά ντραποῦν. Δέν ἀνήκουν στό στρατόπεδο τῆς ἁμαρτίας, ποὺ φέρνει ντροπή. Ἀνήκουν στό στρατόπεδο τοῦ Χριστοῦ, στός ἐπάλξεις τοῦ ὁποίου ὑψώνεται ἡ σημαία Του, ὁ Ματωμένος Σταυρὸς Του. Τιμὴ καὶ χαρά, εἰρήνη καὶ ἔλεος σὲ αὐτούς πού ζοῦν καὶ μάχονται κάτω ἀπὸ τὴν ἱερότερη αὐτὴ σημαία τοῦ κόσμου.
