Κήρυγμα Κυριακῆς 11.12.2016
(Κυριακή ΙΑ΄ Λουκᾶ- Τῶν ἁγίων προπατόρων)
Ἀπόστολος Κυριακῆς Πρός Κολοσσαεῖς γ΄ 4-11
“Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ” (Πρός Κολοσσαεῖς γ΄, 4)
Καθὼς προσεγγίζει ἡ μεγάλη μέρα τῶν Χριστουγέννων, ἡ Ἐκκλησία μας θυμᾶται σήμερα τοὺς προπάτορες τοῦ Χριστοῦ, τοὺς προγόνους δηλαδὴ τοῦ Ἰησοῦ κατά σάρκα. Ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στή σημερινὴ περικοπὴ ἀναφέρεται στούς πνευματικοὺς ἀπογόνους τοῦ Χριστοῦ. Στούς χριστιανούς. Καὶ οἱ προπάτορες τοῦ Χριστοῦ καὶ οἱ χριστιανοὶ ἔχουν δύο κοινὰ χαρακτηριστικά: τὴν ἀφάνεια καὶ τή δόξα. Μέσα στή ζωὴ καὶ τὴν ἱστορία συνήθως ἀγνοοῦνται καί τούς σκεπάζει τὸ πέπλο τῆς ἀφάνειας καὶ τῆς λησμοσύνης. Χάρις ὅμως στήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ ἀποκτοῦν δόξα καὶ ἀνυπέρβλητο μεγαλεῖο.
Οἱ προπάτορες τοῦ Χριστοῦ ἦταν διακεκριμένοι ἄντρες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Σὲ μία πρώτη ὁμάδα ἀπὸ αὐτοὺς ἀνήκουν ὁ Ἀδάμ, ὁ Ἐνώχ, ὁ Νῶε, ὁ Μελχισεδέκ, ὁ Ἀβραάμ, ὁ Ἰσαάκ, καὶ ὁ Ἰακώβ. Μετὰ τὴν παράδοση τοῦ νόμου συναντᾶμε μία ἄλλη ὁμάδα πού τὴν ἀποτελοῦν ὁ Μωϋσῆς, ὁ Ἀαρών, ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυή, ὁ προφήτης Σαμουήλ καὶ ὁ βασιλέας Δαβίδ. Ἔπειτα ἔρχεται ἡ ὁμάδα τῶν προφητῶν: Ὁ Ἠσαΐας, ὁ Ἱερεμίας, ὁ Ἰεζεκιήλ, ὁ Δανιὴλ καὶ οἱ δώδεκα προφῆτες, ὁ Ἠλίας καὶ ὁ Ἐλισσαῖος. Ἡ σειρὰ αὐτὴ τῶν προπατόρων κλείνει μὲ τή μικρή ὁμάδα τῶν συγχρόνων τοῦ Χριστοῦ, τὸν Προφήτη Ζαχαρία, τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Βαπτιστὴ κ.τ.λ.
Ὅλοι αὐτοί, ποὺ τοὺς τιμᾶ σήμερα ὀνομαστικὰ ἡ Ἐκκλησία, ἂν καὶ διακρίθηκαν στή ζωὴ τους ἔπεσαν στήν ἀφάνεια καὶ τή λήθη. Μόνο στούς Ἑβραίους ἔμειναν γνωστὰ τὰ ὀνόματα τους. Γιά τοὺς ὑπόλοιπους λαοὺς ἦταν ἄγνωστοι.
Ἡ πρώτη στή γῆ παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ἡ γέννηση δηλαδὴ τοῦ Ἰησοῦ τοὺς ἔφερε ὅλους ξανὰ στό προσκήνιο τῆς ἱστορίας. Ὅλοι ὅσοι δέχθηκαν καὶ πίστευσαν στὸ Χριστό, γνώρισαν καὶ τοὺς προγόνους του.
Μελέτησαν τή ζωή τους, διάβασαν τὰ θεόπνευστα βιβλία τους, τὰ ὁποῖα μάλιστα ἡ Ἐκκλησία καταχώρησε μέσα στήν ἐπίσημη συλλογὴ τῶν ἱερῶν βιβλίων, στήν Ἁγία Γραφὴ. Μαζὶ ἀκόμα μὲ τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ πού κηρύχθηκε σὲ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη, διαδόθηκε ἡ φήμη καὶ ἔλαμψε ἡ δόξα καὶ τῶν προγόνων του. Οἱ προπάτορες τοῦ Χριστοῦ εἶναι πιὰ καὶ οἱ πρόγονοι ὅλων τῶν χριστιανῶν τῆς οἰκουμένης. Τὰ ὀνόματα τους μεταφρασμένα σὲ ὅλες τίς γλῶσσες τοῦ κόσμου, εἶναι γνωστὰ σὲ κάθε γωνιὰ τῆς γῆς καὶ ἔχουν τιμητικὴ θέση μέσα στο παγκόσμιο ὀνοματολόγιο. Τὰ ἀστέρια τῶν προπατόρων φάνηκα στό στερέωμα τοῦ χρόνου μαζὶ μὲ τὸν Ἀστέρα τῆς Βηθλεεμ. Ἔκτοτε, σελάζουν μὲ ὑπέρλαμπρη λάμψη σάν φωτεινὸ μετέωρο στόν οὐρανὸ τῆς ἀνθρωπότητας.
Οἱ Χριστιανοί πού δέχτηκαν καὶ δέχονται τὸ μήνυμα τῆς Βηθλεὲμ καὶ πίστευσαν στόν Ἰησοῦ εἶναι κατὰ πνεῦμα ἀπόγονοι τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι αὐτοί, μέσα στή ζωὴ καὶ τὴν ἱστορία ἔχουν τὴν ἴδια τύχη μὲ τοὺς « κατὰ σάρκα » προγόνους τοῦ Χριστοῦ, μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἴσως εἶναι γνωστοὶ καὶ ὀνομαστοί. Οἱ πιὸ πολλοὶ ὅμως εἶναι ἀφανεῖς καὶ ἐντελῶς ἄσημοι καὶ ἄγνωστοι. Ἡ ζωὴ ἰδίως ὅλων τῶν χριστιανῶν εἶναι μυστική. Τὸ νόημα δηλαδὴ καὶ ἡ ἀξία τῆς χριστιανικῆς ζωῆς πού ζοῦν δέν φαίνονται ἐκ πρώτης ὄψεως. Τὰ γεγονότα τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῶν χριστιανῶν δέν παρουσιάζονται ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημερώσεως καὶ πληροφορήσεως τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ζωὴ τοῦ χριστιανοῦ δέν παίζεται τόσο μπροστὰ στά μάτια τοῦ κόσμου, ἀλλὰ μπροστὰ σὲ ζωντανὴ παρουσία τοῦ Θεοῦ. Γι’ αυτὸ καὶ ἡ ζωὴ τῶν χριστιανῶν σὲ πολλοὺς μὲν εἶναι ἀκατανόητη, σὲ παρὰ πολλοὺς δὲ ἄγνωστη.
Ὁ Ἀπόστολος ὅμως διακηρύττει σήμερα « ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθεῖ στήν δεύτερη ἔνδοξη παρουσία του τότε καὶ ἐσεῖς θὰ φανερωθεῖτε στόν κόσμο μὲ τιμὴ καὶ δόξα». Θὰ ἐπαναληφθεῖ, μὲ ἄλλα λόγια, τὸ θαυμαστό γεγονὸς τῆς πρώτης ἐμφανίσεως καὶ παρουσίας τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο. Τότε, οἱ πρόγονοι τοῦ Χριστοῦ ἔλαμψαν καὶ δοξάστηκαν, ὅπως εἴπαμε. Τώρα, στή δεύτερη παρουσία τοῦ Χριστοῦ « θὰ λάμψουν σάν τὸν ἥλιο » (Ματθ. ιγ΄43) οἱ χριστιανοί, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Χριστοῦ.
Οἱ χριστιανοὶ θὰ λάμψουν στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ γιατὶ θὰ ἔχουν καὶ αὐτοὶ μεταμορφωθεῖ καὶ ἁγιασθεῖ μὲ τή λυτρωτικὴ χάρη καὶ τὸ ἔλεος τοῦ μεγάλου προγόνου τους, τοῦ Χριστου. Καθὼς ἔχουν γίνει διαφανεῖς καὶ κρυστάλλινοι, θὰ λάμψουν μπροστὰ στό φῶς τῆς θεϊκῆς δόξας. Τὸν ἁγιασμὸ καὶ τή μεταμόρφωση τῶν χριστιανῶν τὴν ἀπεργάζεται ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Καὶ ὅταν θὰ ἔρθει γιά δεύτερη φορὰ στον κόσμο, θὰ ἀποκαλύψει σὲ ὅλους τὸ ἔργο τῆς χάριτος του. Θὰ παρουσιάσει τοὺς προγόνους καὶ ἀπογόνους του μέσα στά ἄφθαρτο καὶ αἰώνιο φῶς τῆς δόξας του. Γι’ αὐτὸ ἀξίζει ὄχι μόνο νά ὀνομάζεται κανεὶς χριστιανὸς ἀλλὰ καὶ νά εἶναι καὶ νά ζεῖ σὰν ἀληθινὸς καὶ γνήσιος ἀπόγονος τοῦ Χριστοῦ.
