Κήρυγμα Κυριακής Ε΄Νηστειών
Εορτή Του Ευαγγελισμού Της Υπεραγίας Θεοτόκου
«Χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία ὁ Κύριος μὲ τά σου»
Γλώσσα την οποία δεν εγνώριζε και εγκώμιο ουράνιο, άκουσε η παρθένος Μαρία η κόρη η ταπεινή της Ναζαρέτ από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, ο οποίος την επισκέφθηκε με εντολή του Θεού για να της ανακοινώσει τη Βουλή την αρχαία, την απόφαση δηλαδή την προαιώνια του Θεού, να σαρκωθεί και να φανερωθεί στους ανθρώπους και στον κόσμο ζητώντας της να γίνει αυτή η μητέρα του, η πύλη από την οποία θα εισερχόταν στην ανθρωπότητα και στον κόσμο, και η κλίμακα για να κατεβεί ο Θεός από τον ουρανό στη γη.
Και την προσφώνησε «Κεχαριτωμένη» το εγκώμιο αυτό δεν ήταν ούτε τυχαίο ούτε επιπόλαιο , ούτε φθηνή φιλοφρόνηση προς μία γυναίκα. Αλλά ήταν εγκώμιο και προσφώνηση πού της απηύθυνε κατ εντολήν του Θεού. Και αυτή η προσφώνηση σήμαινε ότι είναι η κεχαριτωμένη, γεμάτη δηλαδή από τη χάρη του Θεού και από τις αρετές, και αυτό ακριβώς ήταν η μόνη προϋπόθεση η οποία ήλκυσε την χάρη του Θεού. Η αγιότητα της κέντρισε το ενδιαφέρον του Θεού και την επέλεξε για μητέρα του.
Και σήμερα που η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει το γεγονός του Ευαγγελισμού μας καλεί όλους να στρέψουμε το νου μας, τη σκέψη μας, τους λόγους μας, σε αυτήν η οποία έγινε το κέντρο του μυστηρίου που εορτάζουμε και το κεφάλαιο της σωτηρίας μας.
Από αυτά λοιπόν τα οποία έχει καταγράψει ο ευαγγελιστής Λουκάς στα πρώτα κεφάλαια του Ευαγγελίου που αναφέρονται στο γεγονός του Ευαγγελισμού της Παρθένου Μαρίας και τα οποία δεν αναφέρουν με τέτοιες λεπτομέρειες οι άλλοι ευαγγελιστές. Που σημαίνει ότι ο ευαγγελιστής Λουκάς, επειδή έμεινε πολύ χρόνο στο περιβάλλον της Παρθένου Μαρίας ,άκουσε από την ίδια τα γεγονότα αυτά και τα κατέγραψε στο ιερό Ευαγγέλιο του.
Από αυτά λοιπόν που έχει καταγράψει και εμείς διαβάζουμε συμπεραίνουμε, ότι η παρθένος Μαρία ήταν κοσμημένη από τις εξής αρετές τις οποίες αναφέρω και θα στηρίξουμε στη διήγηση του Ευαγγελίου.
Πρώτη αρετή της Παρθένου Μαρίας η πίστη.
Και όταν λέμε πίστη εννοούμε εμπιστοσύνη στο Θεό. Άκουσε παράξενα πράγματα:
α) ότι ενώ ήταν παρθένος θα γεννήσει
β) ότι αυτός που θα γεννήσει θα είναι ο προαιώνιος Θεός και πίστεψε σε αυτά που άκουσε, όπως την μακάρισε η συγγενής της Ελισάβετ όταν την επισκέφθηκε, και της διηγήθηκε το γεγονός του Ευαγγελισμού και εκείνη, η Ελισάβετ δηλαδή, της είπε «Μακαρία ἡ πιστεύσασα τοῖς λελαλημένοις αὐτὴ παρὰ κυρίου» είναι ευτυχισμένη λέγει αυτή που πίστεψε ότι θα πραγματοποιηθούν αυτά που άκουσε από τον Κύριο διά του Αρχαγγέλου Γαβριήλ. Έδειξε λοιπόν εμπιστοσύνη στο Θεό και αποφάσισε να συνεργαστεί μαζί του. Αυτό αγαπητοί είναι προϋπόθεση, η εμπιστοσύνη δηλαδή στο Θεό είναι προϋπόθεση της σχέσεως μας με το Θεό. Δεν μπορούμε να πλησιάσουμε το Θεό και να ζητάμε από Αυτόν εάν δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτόν. Αυτό ετόνισε και ο Κύριος μας στους μαθητές του λίγο πριν το πάθος: «πιστεύετε εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς ἑμὲ πιστεύετε», τους είπε. Να έχετε εμπιστοσύνη στο Θεό και να έχετε εμπιστοσύνη και σε μένα. Και χρειαζόμαστε αυτήν την εμπιστοσύνη του καθώς ζούμε ανάμεσα σε έναν κόσμο που όλα καταρρέουν και ο άνθρωπος ζητεί στήριγμα ,ζητάει βοήθεια, ζητά ελπίδα και διέξοδο. Μακάριος λοιπόν εκείνος που εμπιστεύεται το Θεό στη ζωή του Όπως η παρθένος Μαρία.
Δεύτερη αρετή την οποία φανέρωσε και εξεδήλωσε η παρθένος Μαρία είναι η σύνεση με την οποία αντιμετώπισε τον ουράνιο επισκέπτη της και το μήνυμα που της έφερε. Από τον διάλογο που έγινε ανάμεσα τους φαίνεται ότι η παρθένος Μαρία είχε προετοιμαστεί, φαίνεται ότι ήταν σαν ανέμενε τον ουράνιο επισκέπτη και βέβαια είναι γνωστό ότι η προετοιμασία της είχε γίνει στο Ναό όταν εκεί οι γονείς της την είχαν πάει στα χέρια των ιερέων και των πνευματικών πατέρων εκείνης της εποχής για να ανατραφεί «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου» και να προετοιμαστεί για την αποστολή της. Αλλά ζήτησε και εδώ φαίνεται η σύνεση της, να της εξηγήσει ο Άγγελος το γεγονός. Δεν είπε στον Άγγελο ότι τι είναι αυτά που μου λες, εγώ θα γεννήσω ενώ δεν έχω άντρα, τον υιό του Θεού. Το μήνυμα αυτό καθεαυτό δεν την ξάφνιασε, αλλά του είπε πως θα γίνει τούτο: να μου εξηγήσει δηλαδή πως θα γίνει. Aυτή είναι η σύνεση της.
Eδώ κρύβεται η ωριμότητα της και όλα αυτά τα έκανε για να ασφαλιστεί πνευματικά γιατί και ασφαλώς γνώριζε ότι όταν ο διάβολος με τη μορφή του φιδιού συνομίλησε με την Eύα και της είπε ότι θα γίνετε θεοί, η Εύα πίστευσε αμέσως στα λόγια του διαβόλου χωρίς να ζητήσει εξηγήσεις. Το πως θα συμβεί αυτό. Πως θα γίνει πραγματικότητα αυτό.
Έτσι λοιπόν η παρθένος Μαρία στον αντίποδα της Εύας ζητεί εξηγήσεις. Ζητεί να πληροφορηθεί τον τρόπο και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ της εξηγεί. Δεν την αποστρέφεται. Δεν την επιτιμά, αλλά της εξηγεί και της λέγει : «Πνεῦμα ἅγιον ἐπελευσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιασοι σοὶ». Ότι δηλαδή, όλο αυτό θα συμβεί με τη δύναμη του Θεού. Την καθησύχασε δηλαδή και της απάντησε στο ερώτημα της, στην ανησυχία της η οποία την είχε κάνει να πλανηθεί και να καταστραφεί πνευματικά.
Αυτό τι σημαίνει η αδελφοί;
Μας διδάσκει η Παναγία μας ότι και εμείς στη ζωή μας πρέπει να έχουμε την ίδια πνευματική σύνεση. Δεν ζητάμε δηλαδή να πληροφορηθούμε ακριβώς εκείνα τα οποία θα μας διασφαλίσουν τη σωτηρία μας, την πορεία μας και την πρόοδο μας την πνευματική. Να μη δεχόμαστε άνετα οτιδήποτε κυκλοφορεί βλέπουμε ή ακούμε αλλά να προετοιμαζόμαστε, να τα κρίνουμε σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του Θεού στη ζωή μας.
Τρίτη αρετή την οποία διαπιστώνουμε ότι κοσμούσε την παρθένο Μαρία είναι η υπακοή της στο θέλημα του Θεού. Ο Θεός της ζήτησε να συνεργαστεί μαζί του να γίνει μητέρα του. Και εκείνη δεν έθεσε κανέναν όρο δε ζήτησε κανένα αντάλλαγμα δεν έβαλε προϋποθέσεις αλλά είπε «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου γένοιτο μοι κατὰ τὸ ρῆμα σου».Εγώ λοιπόν θα υπηρετήσω το Θεό ας γίνει αυτό που θέλεις.
Ξέρετε πόσοι έχουν αρνηθεί να υπηρετήσουν τον Θεό; Ξέρετε πόσες φορές οι άνθρωποι και εμείς που είμαστε χριστιανοί ορθόδοξοι αρνηθήκαμε στο Θεό αυτό που μας ζητάει;
Πόσες φορές όχι μόνο αρνούμαστε να κάνουμε αυτό που μας ζητάει αλλά φέρνουμε και εμπόδια όπως ο Ιωνάς να ξεφύγουμε από το θείο Σχέδιο του Θεού.
Θέλετε να σας πω μερικά τέτοια παραδείγματα;
Ζητάει ο Θεός από τους άντρες και τις γυναίκες θέλω να μου κάνετε παιδιά και οι άντρες και οι γυναίκες λένε, ότι εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε παιδιά. Αμέσως φέρνουν αντίρρηση στο θέλημα του Θεού. Θέτουν τον εαυτό τους πάνω από τον Θεό και το θέλημα Του. Και εγώ ,ένα παράδειγμα σας αναφέρω το οποίο είναι ανατριχιαστικό και επιβλαβές για την πνευματική μας ζωή. Μας καλεί ο Θεός να εξομολογηθούμε. Η απάντηση : έλα καημένε που θα εξομολογηθώ αυτά είναι περιττά και ξεπερασμένα. Σήκω την Κυριακή να πας στην εκκλησία. Άσε με μια μέρα μου μένει να ξεκουραστώ.
Μεγάλωσε τα παιδιά σου με εκκλησιαστική παιδεία και νουθεσία Κυρίου.
Η απάντηση τι λες μακριά από την εκκλησία και τους παππάδες .Και μην μου πείτε ότι δεν έχετε ακούσει τέτοιες απαντήσεις, γιατί τον τελευταίο καιρό μόνο τέτοια ακούμε.
Ωστόσο όμως εμείς ζητάμε από το Θεό πολλά και συνεχώς .Θέλουμε ο Θεός να είναι πρόθυμος σε αυτό που του ζητάμε να μας το αναγνωρίσει και να το πραγματοποιήσει.
Η Θεοτόκος όμως χωρίς να βάλει καμία προϋπόθεση δέχτηκε την εντολή του Θεού για να πραγματοποιήσει το θέλημά Του. Η κυρία Θεοτόκος έχει και μεγάλη ταπείνωση. Ταπείνωση την οποία διαπιστώνουμε στον ύμνο τον οποίο είπε ότι «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριο καὶ ἠγαλιασε τὸ πνεῦμα μου ἐπὶ τῷ Θεῳ τῷ σωτηρί μοῦ …ὅτι ἐπεβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωση τῆς δουλης αὐτοῦ». Δηλαδή ότι εγώ είμαι μια υπηρέτρια και όμως ο Θεός μπήκε πρόσεξε και με εξύψωσε. Και η ταπείνωσή της ήταν αυτή που την εξύψωσε. Διότι ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοις δε δίδωσι χάριν. Ο Θεός δίνει τη χάρη του, δίνει την ευλογία του, δίνει τα φώτα του. Αυτούς διαλέγει ο Θεός να συνεργαστεί έστω και αν ανθρωπίνως μπορεί να είναι λίθοι αποδοκιμασίας, δηλαδή ο κόσμος δεν τους δίνει σημασία.
Είναι γνωστός ο διάλογος που έγινε μεταξύ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και των Ιουδαίων για το συγκεκριμένο θέμα. Ότι ο Θεός δηλαδή ,διαλέγει τους ταπεινούς και άσημους για να μπορέσει να κάνει το θέλημά Του. Ο Απόστολος Παύλος στο πρώτο κεφάλαιο στην πρώτη προς Κορινθίους επιστολή θα γράψει τα συγκλονιστικότερα λόγια ότι ο Θεός τα μωρά και τα γένη του κόσμου «ἐξελέξατο ἴνα τοὺς σοφοὺς καταισχύνη». Ο Θεός δε λέγει, διάλεξε τους ανόητους και τους αδύναμους του κόσμου αυτού για να ντροπιάσει τους ισχυρούς και τους σοφούς της γης. Ε λοιπόν ,μια από αυτά τα μωρά, τα εξουθενωμένα του κόσμου τούτου ήταν και η παρθένος Μαρία η οποία όμως υπερέβη τον ουρανό και υψώθηκε πάνω από τις αγγελικές τάξεις ακριβώς γιατί ήταν ταπεινή για να μας διδάξει και μας στη ζωή μας να είμαστε ταπεινοί. Βλέπετε αδερφοί πόσα νοήματα μας φέρνει ενώπιον μας η σημερινή εορτή του Ευαγγελισμού και η παρθένος Μαρία γίνεται πνευματικός μας δάσκαλος για να αγωνιστούμε και εμείς και να αποκτήσουμε τις αρετές οι οποίες απετέλεσαν την προϋπόθεση για να γίνει η μητέρα του Θεού.
