Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις
Θεοτόκε Παρθένε·
διά γάρ τοῦ ἐκ σοῦ σαρκωθέντος,
ὁ ἅδης ἠχμαλώτισται,
ὁ Ἀδάμ ἀνακέκληται,
ἡ κατάρα νενέκρωται,  ἡ Εὔα ἠλευθέρωται,
ὁ θάνατος τεθανάτωται,
καί ἡμεῖς ἐζωοποιήθημεν.
Διό ἀνυμνοῦντες βοῶμεν·
εὐλογητός Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν,
ὁ οὕτως εὐδοκήσας,
δόξα σοι».

Εἶσαι εὐλογημένη
πιό πάνω ἀπό κάθε τί πού ὑπάρχει,
Θεοτόκε Παρθένε.
Διότι ἀπό Κεῖνον
πού πῆρε σάρκα ἀπό σένα
αἰχμαλωτίστηκε ὁ Ἅδης,
ὁ Ἀδάμ ἀνακλήθηκε (ἀπό τήν πτώση του),
ἡ παλαιά κατάρα (τῆς παραβάσεως) νεκρώθηκε,
ἡ Εὔα λευτερώθηκε (ἀπό τό δεσμό τῆς παρακοῆς),
ὁ θάνατος νεκρώθηκε,
καί ὅλοι ἐμεῖς δεχτήκαμε ζωή.
Διά τοῦτο,
ἀνυμνοῦντες φωνάζουμε·
εὐλογητός εἶσαι Χριστέ ὁ Θεός μας
γιατί ἔτσι θέλησες (νά σώσεις τόν κόσμο).
Δόξα σοι.