Πῶς μή θαυμάσωμεν,
τόν θεανδρικόν σου τόκον
Πανσεβάσμιε; Πεῖραν γάρ ἀνδρός,
μή δεξαμένη Πανάμωμε,
ἔτεκες ἀπάτορα Υἱόν ἐν σαρκί,
τόν πρό αἰώνων ἐκ πατρός,
γεννηθέντα ἀμήτορα,
μηδαμῶς ὑπομείναντα τροπήν,
ἤ φυρμόν, ἤ διαίρεσιν,
ἀλλ᾿ ἑκατέρας οὐσίας,
τήν ἰδιότητα σώαν φυλάξαντα.
Διό μητροπάρθενε Δέσποινα,
αὐτόν ἱκέτευε σωθῆναι,
τάς ψυχάς τῶν ὀρθοδόξως,
Θεοτόκον
ὁμολογούντων σέ».

Πῶς νά μή θαυμάσουμε
τό θεανδρικό σου τόκο Πανσεβάσμιε;
Διότι χωρίς νά γνωρίσεις ἄνδρα,
Πανάμωμε
ἐγέννησες κατά τή σάρκα του Υἱόν
χωρίς Πατέρα,
αὐτόν πού
πρίν δημιουργηθεῖ ὁ κόσμος
γεννήθηκε ἀπό τόν Πατέρα
χωρίς νά ἔχει μητέρα,
ὁ ὁποῖος στή γέννησή του
δέν ὑπέστη μετατροπήν,
ἀνάχυση ἤ διαίρεση,
ἀλλά διετήρησε σώαν τήν ἰδιότητα
κάθε μίας
ἀπό τίς (δύο) φύσεις του.
Διά τοῦτο Μητροπάρθενε
(πού συνεδύασες μητρότητα καί παρθενία)
Δέσποινα,
ἱκέτευε αὐτόν νά σώσει
τίς ψυχές αὐτῶν
πού ὀρθόδοξα σέ ὁμολογοῦν
Θεοτόκο.