Ἑορταστικός Λόγος
γιά τήν ἑορτή τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
Ἡ ἑορτή τῶν ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας καί Διδασκάλων τῆς οἰκουμένης Βασιλείου τοῦ μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ θεολόγου, Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καθιστᾶ ἐπίκαιρο τόν λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου «Θέλω δὲ ὑμᾶς σοφοὺς μὲν εἶναι εἰς τὸ ἀγαθόν, ἀκεραίους δὲ εἰς τὸ κακόν» (Πρός Ρωμαίους ιστ΄ 19) πού συνοψίζει ὁλόκληρη τήν ζωή, τήν μαρτυρία, τήν διακονία καί τήν προσφορά τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Οἱ Ἅγιοι Τρεῖς Ἱεράρχες :
1.Ἀναδείχθηκαν σοφοί στό ἀγαθό. Ἀπέκτησαν τήν ἄνωθεν σοφία, πού τά χαρακτηριστικά της εἶναι :
Ἡ ἁγνότητα, δηλαδή δέν ἔχει μολυνθεῖ ἀπό ὁποιαδήποτε κακία καί πονηρία,
ἡ εἰρήνη, δηλαδή δέν δημιουργεῖ ταραχές καί διαμάχες,
ἡ ἐπιείκεια, δηλαδή ἀντιμετωπίζει τά θέματα, χωρίς τήν στυφότητα τῆς αὐστηρότητας, τῆς ἐμπάθειας καί τῆς ἐκδικητικότητας,
ἡ εὐπείθεια, δηλαδή ἡ ὑπακοή καί πειθαρχία στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί στίς ἐντολές Του,
μεστή ἐλέους, δηλαδή γεμάτη ἀγάπη καί συμπάθεια, στ΄ μεστή καρπῶν ἀγαθῶν, δηλαδή ἀγαθοεργιῶν,
ἡ ἀμεροληψία μέ τήν ὁποία ἀποδίδεται ἡ δικαιοσύνη πρός ὅλους,
ἡ εἰλικρίνεια μέ τήν ὁποία ἐκφράζεται ἡ καθαρότητα τῶν προθέσεων καί σκοπῶν (Ἰακώβου γ΄ 17)
Ἡ σοφία τους ἐκδηλωνόταν μέ αὐτά τά χαρακτηριστικά, ὅπως διαπιστώνουμε, διαβάζοντας τό βίο τους, τήν δράση τους καί τά συγγράμματά τους.
Οἱ ἅγιοι στηλίτευσαν μέ τό λόγο καί τά ἔργα τους τήν εἰδωλολατρεία, τόν φαρμακερό φθόνο, τίς ἐριστικές τάσεις, τίς διχόνοιες, τήν ὑπερηφάνεια, τά ψεύδη, τήν ἀπληστία, τήν πλεονεξία, τήν σπατάλη, τήν χλιδή, τήν ἀνηθικότητα, τήν ἐκμετάλλευση, τήν ἀδικία. Ξερίζωσαν ἀπό τήν καρδιά τῶν ἀνθρώπων κάθε πονηρία καί κακία. Ἀπήλλαξαν τήν κοινωνία ἀπό συμπεριφορές ἀπάνθρωπες καί συνήθειες δαιμονικές.
2. Ἀνεδείχθησαν ἀκέραιοι στό κακό.
Ἔμειναν ἀνυποχώρητοι καί ἀσυμβίβαστοι στίς προκλήσεις τῆς κακίας ὅσο πονηρές καί βίαιες καί ἄν ἦσαν (Ματθαίου ι΄ 16)
Ἐκράτησαν τήν ψυχή τους ἀκεραία παρά τούς πειρασμούς, τίς ἀπειλές, τόν πόλεμο ἐναντίον τους καί τούς κινδύνους πού διέτρεξαν ἔμειναν ἀνυποχώρητοι καί ἀσυμβίβαστοι πρός κάθε τί ἀντίθετο πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἐντολῶν Του. Βοήθησαν τούς πιστούς νά προφυλαχθοῦν ἀπό τήν πολυειδῆ, πολύτροπη καί εὐπερίστατη ἁμαρτία ὁδηγώντας τους μέ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ στήν ὁδό τῆς θεογνωσίας, τῆς ἀλήθειας καί τῆς ζωῆς. Μέ ὅπλα τίς ἀρετές τοῦ Θεοῦ πολέμησαν κάθε κακία (Πρός Ἐφεσίους στ΄ 10-18)
3. Θησαυροί τῆς δικαιοσύνης
Ἀναγνωρίσθηκαν καί τιμήθηκαν ζῶντες ἀκόμη ὡς καλοί ποιμένες, ἀπλανεῖς διδάσκαλοι καί ἀληθινοί πνευματικοί Πατέρες τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Οἱ ἅγιοι Πατέρες μας ἐπειδή ἦσαν ἐνάρετοι τούς δόθηκε ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ καί ἀναδείχθηκαν ἀληθινοί ἐπιστήμονες τῆς κατά Θεόν ζωῆς μέ τήν εὐσέβεια καί τόν θεῖο φόβο στήν καρδιά τους (Παροιμιῶν α΄ 7 καί Ἰακώβου γ΄ 18)
4. Ἑλληνορθόδοξη παιδεία.
Ἡ ἑορτή τους θεωρεῖται ἑορτή τῆς ἑλληνορθοδόξου παιδείας, ἐπειδή οἱ ἅγιοι Πατέρες ἔθεσαν τά θέματα τῆς ἑλληνορθόδοξης Παιδείας καί πνευματικῆς παραδόσεως.
Ἐπειδή ζοῦμε σέ ἐποχή ἀμφισβητήσεων, συγχύσεων καί ἀνατροπῶν κρίνεται ἀναγκαῖο καί ἐπίκαιρο νά δώσουμε τήν σημασία τῆς ἑλληνορθοδόξου Παιδείας.
Εἰδικώτερα ἑλληνορθόδοξη Παιδεία σημαίνει ἀξιοπρέπεια στόν ἑαυτό μας. Σεβασμός στούς προγόνους μας. Ἀγάπη στήν πατρίδα μας. Διορατικότητα. Σοβαρή καί προγραμματισμένη ἐνατένιση τοῦ μέλλοντος, γιά νά μή χαθεῖ ἡ γλώσσα μας, ἡ φυλή μας, ὁ πολιτισμός μας, ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας.
