Ἡ ταυτότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
Στίς μέρες μας εἶναι ἀπαραίτητη ἡ αὐτογνωσία γιά νά διατηρήσουμε τά πνευματικά χαρακτηριστικά τῆς ἐκκλησιαστικῆς ταυτότητός μας.
Στήν συγκρότηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτοσυνειδησίας μας συντελοῦν, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διαθέτει τά ἑξῆς χαρακτηριστικά.
α΄. Ἀποτελεῖ ἀδιάκοπη συνέχεια τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας, ὅπως συστήθηκε καί ὀργανώθηκε ἀπό τούς ἁγίους Ἀποστόλους κατά τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου μας. Δικαιοῦται νά ἀποκαλεῖται Ἀποστολική κατά τό Σύμβολο τῆς Πίστεως.
β΄. Οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί διαθέτουμε πνευματική κληρονομιά. Τό βάθος καί ὁ πλοῦτος τῆς ἑλληνικῆς θεολογίας καί ποιήσεως, πού ἀποτέλεσαν τήν βάση καί τήν ἀφετηρία πάσης περαιτέρω θεολογικῆς ἀναπτύξεως καί ἐκκλησιαστικῆς ἀνελίξεως προκαλοῦν ἀπεριόριστο θαυμασμό καί συνθέτουν τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἡ Ἐκκλησία μέ τόν πλοῦτο καί τό βαθύ περιεχόμενο τῆς θεολογίας, τῆς λατρείας καί τῆς πνευματικότητός Της διατήρησε σέ ἐποχές καί περιόδους ταραγμένες καί καταπτώσεως, ἰδιαιτέρως σέ καιρούς χαλεπούς, τήν πνευματική ἰκμάδα καί ζωτικότητα μέ τίς ὁποῖες διέθρεψε θρησκευτικῶς καί πνευματικῶς τά τέκνα Της.
γ΄. Παραμένει σταθερή στίς θεῖες ἐντολές. Στήν ἀποστολή Της δέν ἄγεται καί φέρεται ἐξ ἐνστίκτου, ἤ καί ἁπλοϊκῆς παραδόσεως, ἤ κατά τήν φορά τῶν καιρῶν. Δέν παρασύρεται ἀπό ἰδεολογίες καί κοσμοαντιλήψεις, ἀπό τό ρεῦμα τοῦ κόσμου, πού συνεχῶς μεταλλάσσεται ἀλλά ὁδηγεῖται σταθερά στήν φθορά καί ἐξαφανίζεται. Μέ τήν θεολογία Της καί τήν ζωή Της μεταδίδει φῶς καί ζωή σ’ ὅσους ἔχουν ἐνταχθεῖ σ’ Αὐτή.
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός διεκήρυξε, ὅτι δίδαξε στούς ἀνθρώπους ὅσα ἤκουσε ἀπό τόν Θεό (Ἰωάννου η΄ 26) καί ἐβεβαίωσε τούς μαθητές Του, ὅτι καί τό ἅγιο Πνεῦμα πού θά ἐπέμπετο στούς ἀνθρώπους καί θά παρέμεινε στήν Ἐκκλησία θά ἐκήρυττε τά ἴδια μέ Αὐτόν (Ἰωάννου ιστ΄ 14). Στέλνοντας τούς Ἀποστόλους νά κηρύξουν τούς συνέστησε νά διδάξουν τίς δικές Του ἐντολές (Ματθαίου κη΄ 20).
Γι’ αὐτό οὐδείς δύναται νά περεκκλίνει ἀπό τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου, οὔτε νά τήν παρερμηνεύσει οὔτε νά τήν ἀλλοιώσει.
δ΄. Διαμόρφωσε κανόνες κοινωνικῆς ζωῆς σύμφωνα μέ τίς ἀλήθειες περί Θεοῦ, ἀνθρώπου καί κόσμου, πού διδάσκονται ἀπό τήν ἁγία Γραφή.
ε΄. Δέν ἀντιλαμβάνεται ὡς ἀποστολή Της τήν ἐπιδίωξη καί ἐπιτυχία πολιτικῆς καί κοινωνικῆς μεταρρύθμισης. Ἐπιδιώκει νά ἐμπνεύσει καί νά ἀποτυπώσει βαθύτατα στίς καρδιές τῶν τέκνων Της, τίς ἠθικές καί κοινωνικές ἀρχές καί ἀξίες τῆς εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, θεωροῦσα αὐτό ὡς τήν πρώτη καί σπουδαιότατη ἀποστολή Της καί νά ἐπιτύχει δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου τήν μεταβολή – τροπή τῆς κοινωνικῆς τάξεως σύμφωνα μέ τίς κοινωνικές ἠθικές ἀρχές Της.
στ΄. Ἀναγνωρίζει τήν ἀπόλυτη ἰσότητα πάντων ἀνεξαιρέτως τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι δικαιοῦνται τήν σωτηρία τους ἐντασσόμενοι στήν Ἐκκλησία καί συμμετέχοντας στά ἅγια Μυστήρια. Ἀκόμη καί ὅταν ἁμαρτάνουν ἔχουν ἴσα δικαιώματα καί καθήκοντα πρῶτα ἀπέναντι στή θεία καί ἔπειτα στήν ἀνθρώπινη ἀγάπη.
ζ΄. Ζητεῖ ἀπό κάθε ἄνθρωπο νά ἀποκτήσει νέα συνείδηση κατά τίς εὐαγγελικές ἀρχές καί προτροπές, νά ἀναγεννηθεῖ καί νά ἀνακαινισθεῖ μέ τήν Χάρη τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
η΄. Ἐπιδιώκει μέ τήν διακονία Της νά ἐκπληρώνεται τό θεῖο θέλημα στήν γῆ κατά τό «γεννηθήτω τό θέλημά σου» (Ματθαίου στ΄ 10).
θ΄. Οὐδέν κοσμικό ἐπιζητεῖ καί ὁδηγεῖ τούς πιστούς σέ μυστική ἕνωση μέ τόν Θεό τῆς ἀγάπης εἰσάγοντάς τους στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
ι΄. Δέν ἀρνεῖται νά συνεργασθεῖ με τήν Πολιτεία γιά νά ἐπιτύχει τήν ἀποστολή Της. Ἀπορρίπτει κάθε καθαρῶς κοσμική ἀνάμειξη πού ἐνδεχομένως θά ἀπειλοῦσε νά μειώσει τήν πνευματική ζωή Της καί τίς ὕψιστες ἠθικές ἀρχές Της.
