Ὁ χαρακτήρας τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
Κυριακή Ε΄ Νηστειῶν (6.4.2014)
«Οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύματι ἁγίῳ » (Πρός Ρωμαίους ιδ΄ 17).
«Μήν ξεχνᾶτε πώς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι φαγητά καί ποτά, ἀλλά δικαιοσύνη, εἰρήνη καί χαρά, πού δίνει τό Ἅγιο Πνεῦμα».
Ὁ ἀποστολικός αὐτός λόγος βοηθεῖ τούς πιστούς νά κατανοήσουν τόν χαρακτήρα καί τήν ταυτότητα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ στήν ὁποία μᾶς ἐντάσσει ἡ Ἐκκλησία μας.
* * * * *
1. Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ πού ἐγκαινιάσθηκε στήν γῆ, ἐν τόπῳ καί χρόνῳ, μέ τό μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί ἐκτείνεται στήν αἰωνιότητα δέν ἔχει ὑλικό χαρακτῆρα.
Γι’ αὐτό καί μέ τήν διδασκαλία Της ἡ Ἐκκλησία μας ἀποκρούει τίς παχυλές ἀντιλήψεις γιά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός δέν σταυρώθηκε γιά νά μᾶς ἐξασφαλίσει φαγητό καί ποτό στήν ζωή μας, εὐημερία καί ἀσφάλεια, ὑγεία, δύναμη καί πλοῦτο, ἀνέσεις καί ἡδονικές ἀπολαύσεις. Μάλιστα ὁ Κύριος δέν ἐνθάρρυνε ἕνα πού τοῦ ζήτησε νά Τόν ἀκολουθήσει καί διέβλεψε ὡς παντογνώστης, ὅτι ἤθελε νά γίνει μαθητής Του γιά νά καλύψει τίς βιοτικές ἀνάγκες του λέγοντάς του ὅτι «αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ» (Ματθαίου η΄ 20).
Δηλαδή : «Οἱ ἀλεποῦδες ἔχουν καταφύγια, καί τά πουλιά ἔχουν φωλιές ὁ Υἱός ὅμως τοῦ Ἀνθρώπου δέν ἔχει ποῦ νά γείρει τό κεφάλι».
Τέτοιες παχυλές ἀντιλήψεις γιά τόν Μεσσία καί τήν ἐποχή Του εἶχαν ἐμφανισθεῖ στόν Ἰουδαϊσμό, τίς ὁποῖες ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ἀπέρριψε καί ἡ Ἐκκλησία μας ἀποδοκίμασε ὅπου καί ὅταν ἐνεφανίσθησαν.
2. Γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία δέν μπορεῖ νά ταυτίζεται μέ τό Κράτος οὔτε μέ τά οἰκονομικό-πολιτικά συστήματα.
Εἶναι σημαντικό νά τονίσουμε ἐπίσης, ὅτι τό ἅγιο Πνεῦμα δέν δίδει πλοῦτο, δύναμη καί δόξα, ὅπως πιστεύουν δυστυχῶς πολλοί καί σήμερα στήν Εὐρώπη καί στήν Ἀμερική.
Σύμφωνα μέ αὐτή τήν ἀντίληψη ὁ πτωχός, ὁ ἀσθενής, ὁ ἀδύναμος στερεῖται τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἀντίθετα ὁ πλούσιος, ὁ ἰσχυρός θεωρεῖται εὐλογημένος. Αὐτή ἡ ἀποκρουστική νοοτροπία ἔχει ἐπηρεάσει πολλούς τομεῖς τῆς ζωῆς, ὅπως τήν πολιτική, τήν οἰκονομία, τήν ὑγεία, τήν κοινωνική ἀσφάλεια, κ.λπ. Σ’ αὐτή τήν ἀντίληψη στηρίζονται καί πολλές ἀποφάσεις πού ἐπηρεάζουν τήν ζωή λαῶν καί προσώπων στήν ἐποχή μας.
3. Ἀντιθέτως ἡ Ἐκκλησία μας παιδαγωγοῦσα τά μέλη Της τά καλλιέργησε μέ τό ἀσκητικό ἰδεῶδες, καλοῦσα αὐτά νά προβοῦν σέ ἑκούσιες θυσίες γιά νά λάβουν τά ἀθάνατα ἀγαθά τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Οἱ ἀσκητές ἄνδρες καί γυναῖκες, ὅπως σήμερα ἡ ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, κατά τό «νηστείᾳ, ἀγρυπνίᾳ, προσευχῇ» ἔλαβαν οὐράνια χαρίσματα.
Αὐτή ἡ ἀντίληψη ἐκφράζεται μέ τό ἀξίωμα «δός αἷμα καί λάβε πνεῦμα», δηλαδή θυσίασε τά ὑλικά καί σωματικά γιά νά λάβεις τά αἰώνια καί πνευματικά.
Κατά τήν ἀποστολική παράδοση τό ἅγιο Πνεῦμα χαρίζει στόν ἄνθρωπο πνευματικά ἀγαθά, τήν δικαιοσύνη, τήν εἰρήνη, τήν χαρά, τόν ἁγιασμό, τήν υἱοθεσία, τήν συμμετοχή στήν ζωή τοῦ Θεοῦ, τήν δόξα τοῦ Θεοῦ, τήν θέωση.
«Τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν Θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύνανται, οὐδὲ ἡ φθορὰ τὴν ἀφθαρσίαν κληρονομεῖ » (Πρός Κορινθίους Α΄ ιε΄ 50).
Δηλαδή «Νά τί θέλω νά πῶ, ἀδερφοί μου: Ἄνθρωποι ἀπό σάρκα καί αἷμα δέν μποροῦν νά πάρουν μέρος στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, οὔτε αὐτό πού εἶναι φθαρτό μπορεῖ νά κληρονομήσει τήν ἀφθαρσία »
4. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός διεβεβαίωσε τούς μαθητές Του ὅτι ὁ Θεός συντηρεῖ τά δημιουργήματά Του καί προεχόντως τόν ἄνθρωπο πρός τόν ὁποῖο ἐπιδεικνύει ἰδιαίτερη πρόνοια γιά νά ἔχει τά πρός ζωάρκεια. Γι’ αὐτό συνιστᾶ στόν κάθε ἄνθρωπος νά ἔχει ἐμπιστοσύνη στό Θεό καί νά ἐπιδιώκει νά ἀποκτήσει τά πνευματικά ἀγαθά καί νά εἰσέλθει στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἐπίσης ἔδωσε κανόνες συνμπεριφορᾶς γιά νά ἐπικρατεῖ στήν κοινωνική ζωή δικαιοσύνη, ἀλληλεγγύη καί νά ζεῖ ὁ κάθε ἄνθρωπος μέ ἀξιοπρέπεια καί σεβασμό.
«Οὐκ ἔστιν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ ἄσκησις, σὺν ἁγιασμῷ· ὅθεν οὐδὲ πλούσιοι εἰσελεύσονται ἐν αὐτῇ, ἀλλ᾽ ὅσοι τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν ἐν χερσὶ πενήτων ἀποτίθενται. Ταῦτα καὶ Δαυῒδ ὁ Προφήτης διδάσκει λέγων· Δίκαιος ἀνὴρ ὁ ἐλεῶν ὅλην τὴν ἡμέραν, ὁ κατατρυφῶν τοῦ Κυρίου καὶ τῷ φωτὶ περιπατῶν, ὃς οὐ μὴ προσκόψῃ· ταῦτα δὲ πάντα, πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν γέγραπται, ὅπως νηστεύοντες, χρηστότητα ποιήσωμεν· καὶ δῴη ἡμῖν Κύριος, ἀντὶ τῶν ἐπιγείων τὰ ἐπουράνια» (Δοξαστικό τῶν Αἴνων τοῦ Ὄρθρου τῆς Ε΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν)
