Ἡ ἐξάρτηση δέν εἶναι λύση
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιηλ
(Δημοσιεύθηκε 12.7.2014)
Ἐπειδή ἡ Ἐκκλησία μας συστρατεύεται στόν ἀγῶνα κατά τῶν ναρκωτικῶν καί τῆς ἐξάρτησης ἀπό τίς διάφορες οὐσίες κρίνεται ἀναγκαῖο νά καταθέσουμε ὡς ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας τήν ἄποψή μας γιά τήν μάστιγα αὐτή πού ἀπαξιώνει τούς νέους, διαλύει τήν ζωή τους καί τούς ὁδηγεῖ στόν ὄλεθρο ἐπισημαίνοντας ὅτι:
1. Τά ναρκωτικά γενικότερα εἶναι καρποί τοῦ τρόπου τῆς ζωῆς μας. Ἡ κοινωνία μας γεννᾶ τήν ἄθλια κίνηση τῶν νέων πρός τά ναρκωτικά πού τούς ὁδηγεῖ στό θάνατο.
Τά ναρκωτικά εἶναι τό θλιβερό σύμπτωμα τῆς ἠθικῆς κρίσεως καί βαθειᾶς παρακμῆς πού βιώνουμε στήν διαλυμένη κοινωνία μας, πού εἶναι ἡ ἴδια ναρκωμένη.
2. Τό πρόβλημα δέν ἀντιμετωπίζεται ἄν ντυθοῦμε τήν ἄψογη ρεντιγκότα καί υἱοθετήσουμε τήν ἄτεγκτη ἐτυμηγορία τοῦ Ἰαβέρη πού ἐπιζητεῖ τήν ἀμείλικτη τιμωρία τοῦ κάθε ἄθλιου Γιάννη Ἁγιάννη, γιά νά δημιουργήσουμε νέους ἀποσυνάγωγους καί νά διασώσουμε τήν κοινωνική εὐπρέπεια καί ἐντιμότητά μας.
3. Γινόμαστε συνένοχοι, ὅταν κλείνουμε τά μάτια μας ἐμπρός στούς μεγαλόσχημους ἐγκληματικούς κακούργους, τούς ἠθικούς αὐτουργούς τῶν νεανικῶν πταισμάτων πού εἶναι οἱ μεγάλοι ἀμετανόητοι καί ἀνενόχλητοι ἔνοχοι τῆς φρικτῆς κακοδαιμονίας πού πλήττει τήν κοινωνία καί ἀφανίζει τίς ζωές τῶν νέων μας.
4. Τά ναρκωτικά δέν τά χρειάζονται οἱ νέοι. Δέν εἶναι πρωτογενής ἀνάγκη ἐπιβιώσεως. Ἡ ἀναζήτηση τῶν οὐσιῶν ἐμφανίζεται ὡς συνέπεια ἄλλων ἐσωτερικῶν διεργασιῶν καί πιεστικῶν ἀναγκῶν, τίς ὁποῖες γιά νά διαχειρισθοῦν οἱ νέοι καταφεύγουν στήν χρήση μεταπίπτουν καί ἀπό τήν χρήση στήν ἐξάρτηση ἀπό τίς οὐσίες.
5. Οἱ Ἀρχές εὑρίσκονται ἐνώπιον ἑνός συνθέτου καί δυσχερεστάτου προβλήματος, διότι ὀφείλουν νά ἀντιμετωπίσουν τούς ἐξηρτημένους νέους πού ἔχουν συγχρόνως ἐμπλακεῖ σέ παραβάσεις τοῦ ποινικοῦ κώδικα συνδυάζοντας τήν βοήθεια γιά τήν ἀπεξάρτηση τους ἀπό τίς οὐσίες καί τόν σωφρονισμό τους γιά τήν παράβαση. Ἡ μονομερής θεώρηση τῶν ἐξαρτημένων παραβατῶν δέν θεραπεύει καί δέν ἀποκαθιστᾶ τόν νέο πού πολύ εὔκολα παρασύρεται εἴτε στήν χρήση εἴτε στήν παραβατικότητα.
6. Ἡ ἀπεξάρτηση ἐπιτυγχάνεται ὅταν συντρέχουν αὐστηρά συγκεκριμένες προϋποθέσεις πού γνωρίζουν πολύ καλά ὅσοι ὑποβλήθηκαν σέ προγράμματα ἀπεξάρτησης. Ἐπειδή λοιπόν ἡ θεραπεία τοῦ ἐθισμοῦ καί ἡ ἀποκατάσταση τῶν νέων εἶναι δυσεπίτευκτο ἐγχείρημα προέχει ἡ πρόληψη.
7. Αὐτές οἱ διαπιστώσεις μᾶς ἐπιβάλλουν νά θωρακίσουμε τούς νέους μας γιά νά ἀποφύγουν τήν αἰχμαλωσία τους στήν ἐξάρτηση καί τόν ἐθισμό ἀπό τίς οὐσίες, ἐργαζόμενοι προληπτικά. Τά ναρκωτικά δέν τά χρειάζονται:
α) ῞Οσοι νέοι ἔχουν «πιστεύω» καί νόημα ζωῆς.
β) Ὅσοι νέοι ζοῦν καί ἀπολαμβάνουν τή χαρά τῆς οἰκογένειας.
γ) ῞Οσοι νέοι διαμορφώνουν ἦθος καί χαρακτήρα μέσα ἀπό τήν παιδαγωγική διαδικασία τοῦ σχολείου καί τῆς σχέσεως παιδαγωγοῦ καί νέου.
δ) Οἱ νέοι μέ ἰσχυρή θέληση. Τό πρόβλημα τῆς ἐξάρτησης σχετίζεται μέ τήν κεντρική λειτουργία καί δύναμη τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, πού εἶναι ἡ θέληση. Ἡ ἐξάρτηση ἀχρηστεύει καί ἀκυρώνει τήν θέληση τοῦ νέου. Ὁ νέος δέν μπορεῖ νά ἀντισταθεῖ στή στέρηση τῆς οὐσίας, ἐπειδή πιστεύει ὅτι τόν ἐλευθερώνει ἀπό τά προβλήματα πού τόν περισφίγγουν καί τοῦ χαρίζει τούς ψεύτικους παράδεισους. Γι’ αὐτό καί ὅλη ἡ προσπάθεια πρόληψης ἤ καί θεραπείας εὑρίσκεται σ’ αὐτή τήν ἐργασία: Νά ἀποκτήσει ὁ νέος ἰσχυρή θέληση νά πεῖ :
ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΠΟ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ.
ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΙ ΑΝ ΤΟΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΝ
ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΛΥΣΗ ΑΛΛΑ ΔΙΑΛΥΣΗ
