Ἡ καινότητα τῆς ζωῆς μας
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
Μέ Δοξολογία καί Εὐχαριστία οἱ πιστοί θά εἰσέλθουμε στό Νέο Ἔτος πού ἡ χρηστότητα τοῦ Κυρίου μᾶς χαρίζει προσευχόμενοι νά διανύσουμε ὅλες τίς ἡμέρες του, ὅπως Ἐκεῖνος ἀπαιτεῖ:
α´. Μέ ἀκλόνητη πίστη «δι᾽ ἀγάπης ἐνεργουμένη» (πρός Γαλάτας ε´ 6). Ἡ πίστη στόν Θεό γεννᾶ τήν ἀγάπη πού ἐκδηλώνεται πολυτρόπως στήν ζωή μας.
β΄. Μέ ἐμπιστοσύνη σ᾽ Αὐτόν, πού εἶναι ὁ Κύριος, ὁ Κυβερνήτης καί ὁ Προνοητής τοῦ σύμπαντος κόσμου καί τῆς ζωῆς μας. Οἱ ὀφθαλμοί μας ἄς εἶναι στραμμένοι σ’ Ἐκεῖνον πού εἶναι ἄξιος ἐμπιστοσύνης, ἐπειδή κανείς δέν προδόθηκε καί δέν ντροπιάσθηκε ἀπ’ ὅσους ἤλπισαν σ’ Αὐτόν.
γ´. Μέ βαθύ καί ἀνυπόκριτο σεβασμό στήν ἁγιότητά Του καί τήν δικαιοσύνη Του. Αὐτός εἶναι ὁ μοναδικός Ἅγιος καί ὁ Δίκαιος, πού δέν ἀποστρέφεται καί δέν καταδικάζει τόν μετανοοῦντα ἁμαρτωλό ὅταν μετανοεῖ καί δικαιώνει κάθε ἀδικούμενο, πολεμούμενο καί ζημιούμενο στήν ζωή.
δ´. Μέ ταπείνωση καί ὑπακοή στό ἅγιο θέλημά Του πού ὑψώνει τόν ἄνθρωπο στήν θέση τοῦ τέκνου τοῦ Θεοῦ.
ε´. Μέ ἀγάπη πρός ὅλους, ἀκόμη καί πρός τούς ἐχθρούς μας. Ἡ ἀγάπη εἶναι χαρακτηριστικό ἰδίωμα τοῦ Θεοῦ, ἡ φύση τοῦ Θεοῦ καί ἄθλημα τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου μας.
στ´. Μέ διαρκῆ εὐχαριστία γιά ὅλες τίς ἀφανεῖς καί φανερές δωρεές καί εὐεργεσίες Του. Αὐτός ἀνοίγει τό χέρι Του καί σκορπίζει τά ἀγαθά Του χωρίς νά περιμένει ἀνταπόδοση ἀπό τούς εὐεργετουμένους.
*
Πέραν τῶν εὐχῶν ἐπισημαίνουμε τέσσαρες παραμέτρους πού φωτίζουν τίς ἐλπίδες μας καί τίς ἐπιδιώξεις μας γιά τό Νέο Ἔτος.
α´. Στά δεδομένα τῆς διδασκαλίας τῆς ἁγίας Γραφῆς τό νέο ἐκφράζεται μέ τόν ὅρο καινούριο πού δηλώνει χρονικό προσδιορισμό καί μέ τόν ὅρο καινό ὡς πρός τήν φύση του, πού χαρακτηρίζει τό καλλίτερο ποιοτικά.
Καί οἱ δύο ὅροι χρησιμοποιοῦνται γιά νά ἀποδώσουν ἀλήθειες τῆς πνευματικῆς ζωῆς καί σωτήριες ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ. Ὁ πρῶτος ὑπογραμμίζει τό πρόσφατο τοῦ χαρακτήρα αὐτῶν τῶν θείων ἐνεργειῶν σέ σχέση μέ τό παρελθόν. Ὁ δεύτερος περιγράφει τήν ποιότητά τους ὡς διαφορετικές πραγματικότητες, ὑπέροχες, θεῖες.
β´. Ὁ ἄνθρωπος καί ἡ γῆ παλαιώνουν ὅπως τά ἐνδύματα ἐπειδή εἶναι φθαρτά καί κτιστά. Στόν Θεό ὅμως δέν ὑπάρχει φθορά, ὅλα εἶναι νέα. Ἀπό τόν Θεό χαρίζεται καί τό καινούριο καί τό καινό.
γ´. Ἐπειδή τό καινούριο θά παλαιωθεῖ καθώς ὁ χρόνος παρέρχεται καί συνεχῶς μεταβάλλεται μόνο τό καινό παραμένει ἄφθαρτο, ἀμετάβλητο καί αἰώνιο χωρίς τροπή, φθορά, ροή καί ἀφανισμό.
Ὁ Κύριος μέ τήν ἐνανθρώπησή Του «καινοποίησε τά σύμπαντα» ἀπαλλάσσοντάς τα ἀπό τήν φθορά καί χαρίζοντάς τους τήν ἀφθαρσία.
δ´. Ἡ Ἐκκλησία προσφέρει στόν ἄνθρωπο ὅλα τά νέα ἀγαθά καί τά ὑλικά καί τά πνευματικά:
Νέα γέννηση ἀπό τόν Θεό.
«Οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς, ἀλλ' ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν» (Ἰωάννου α΄ 13)
Δηλαδή : «Ἀπ’ τό Θεό γεννήθηκαν αὐτοί καί ὄχι ἀπό γυναίκας αἷμα, οὔτε ἀπό ἐπιθυμία ἀνθρώπινη ἤ ἐπιθυμία ἄντρα»
«Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» (Ἰωάννου γ´ 5, 6)
Δηλαδή : «Ὁ Ἰησοῦς τοῦ ἀπάντησε: “Σέ βεβαιώνω πώς ἄν κανείς δέ γεννηθεῖ ἀπό τό νερό κι ἀπό τό Πνεῦμα, δέν μπορεῖ νά μπεῖ στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ»
«Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ» (Ἰωάννου α´ 12)
Δηλαδή : «Σ’ ὅσους ὅμως τόν δέχτηκαν καί πίστεψαν σ’ αὐτόν ἔδωσε τό δικαίωμα νά γίνουν παιδιά τοῦ Θεοῦ»
Νέα ζωή
«Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν» (Πρός Ρωμαίους στ´ 4)
Δηλαδή : «Πραγματικά, τό βάπτισμά μας σημαίνει πώς συμμετέχουμε στό θάνατο καί στήν ταφή τοῦ Χριστοῦ. Κι ὅπως ὁ Πατέρας Θεός μέ τή δύναμή του ἀνάστησε τό Χριστό ἀπό τούς νεκρούς, τό ἴδιο κι ἐμεῖς μποροῦμε νά ζήσουμε μία νέα ζωή»
Νέος ἄνθρωπος
«Καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν » (Πρός Κολοσσαεῖς γ´ 10),
Δηλαδή : «Καί ντυθήκατε τόν καινούργιο ἄνθρωπο, πού ἀνανεώνεται συνεχῶς σύμφωνα μέ τήν εἰκόνα τοῦ δημιουργοῦ του, ὥστε μέ τή νέα ζωή του νά φτάσει στήν τέλεια γνώση τοῦ Θεοῦ »
Νέες καρδιές
«Καί δώσω ὑμῖν καρδίαν καινήν καί πνεῦμα καινόν δώσω ἐν ὑμῖν καί ἀφελῶ τήν καρδίαν τήν λίθινην ἐκ τῆς σαρκός ὑμῶν καί δώσω ὑμῖν καρδίαν σαρκίνην» (Ἰεζεκιήλ λστ ´ 26)
Δηλαδή : «Θά σᾶς δώσω καινούργια καρδιά καί θά βάλω μέσα σας νέο πνεῦμα. Θά ἀφαιρέσω ἀπό μέσα σας τήν πέτρινη καρδιά καί θά σᾶς δώσω καρδιά ζωντανή»
«Καὶ ταῦτά τινες ἦτε· ἀλλὰ ἀπελούσασθε, ἀλλὰ ἡγιάσθητε, ἀλλὰ ἐδικαιώθητε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καὶ ἐν τῷ Πνεύματι τοῦ Θεοῦ ἡμῶν» (Πρός Κορινθίους Α´ στ´ 11.)
Δηλαδή : «Καί τέτοιοι ἤσασταν κάποτε μερικοί· ἀλλά μέ τή δύναμη τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ καί μέ τήν ἐνέργεια τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ καθαριστήκατε ἀπό τήν ἁμαρτία, γίνατε λαός τοῦ Θεοῦ καί σωθήκατε ἀπό τήν ἐπερχόμενη ὀργή τοῦ Θεοῦ»
Νέα ὅραση,
«Ἀπεκρίθη οὖν ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· Εἰ ἁμαρτωλός ἐστιν οὐκ οἶδα· ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω » (Ἰωάννου θ´ 25)
Δηλαδή : «Ἐκεῖνος τότε τούς ἀπάντησε: «Ἄν εἶναι ἁμαρτωλός, δέν ξέρω· ἕνα ξέρω, πώς, ἐνῶ ἤμουν τυφλός, τώρα βλέπω».
«Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος, τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς. ἀπεθάνετε γάρ, καὶ ἡ ζωὴ ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ Θεῷ» (Πρός Κολοσσαεῖς γ´ 1-3.)
Δηλαδή : «Ἀφοῦ, λοιπόν, ἀναστηθήκατε μαζί μέ τό Χριστό, νά ἐπιδιώκετε τά ἀγαθά πού βρίσκονται στόν οὐρανό, ἐκεῖ πού κάθεται ὁ Χριστός στά δεξιά τοῦ Θεοῦ· οἱ σκέψεις σας νά εἶναι στραμμένες πρός αὐτά κι ὄχι πρός τό γήινα πράγματα. Γιατί πεθάνατε μαζί μέ τό Χριστό κι ἡ ζωή σᾶς εἶναι κρυμμένη μαζί μέ τό Χριστό στό Θεό»
Νέο ὄνομα
«Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις. Τῷ νικῶντι δώσω αὐτῷ τοῦ μάννα τοῦ κεκρυμμένου, καὶ δώσω αὐτῷ ψῆφον λευκὴν, καὶ ἐπὶ τὴν ψῆφον ὄνομα καινὸν γεγραμμένον, ὃ οὐδεὶς οἶδεν εἰ μὴ ὁ λαμβάνων» (Ἀποκαλύψεως β´ 17)
Δηλαδή : «Ὅποιος ἔχει αὐτιά ἄς ἀκούσει τί λέει τό Πνεῦμα στίς ἐκκλησίες. Ὅποιος νικήσει, θά τοῦ δώσω ἀπό τό κρυμμένο μάννα, θά τοῦ δώσω καί μία ἄσπρη ψηφίδα, μ’ ἕνα καινούργιο ὄνομα γραμμένο πάνω της, πού δέ θά τό ξέρει κανένας ἄλλος ἐκτός ἀπ’ αὐτόν πού θά τήν πάρει»
Νέα συγγένεια
«Ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ» (Πρός Ἐφεσίους β´ 19-21)
Δηλαδή : «Δέν εἶστε, λοιπόν, πιά ξένοι καί χωρίς δικαιώματα, ἀλλά ἀνήκετε στό λαό τοῦ Θεοῦ, στήν οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ. Προστεθήκατε κι ἐσεῖς στό οἰκοδόμημα πού ἔχει θεμέλιό τους ἀποστόλους καί τούς προφῆτες κι ἀκρογωνιαῖο λίθο αὐτόν τόν ἴδιο τό Χριστό. Μ’ αὐτόν δένεται ὁλόκληρο τό οἰκοδόμημα καί μεγαλώνει, ὥστε νά γίνει ναός ἅγιος γιά τόν Κύριο»
«Οὐ γὰρ ἐλάβετε Πνεῦμα δουλείας πάλιν εἰς φόβον, ἀλλ' ἐλάβετε Πνεῦμα υἱοθεσίας, ἐν ᾧ κράζομεν· ἀββᾶ ὁ πατήρ. Αὐτὸ τὸ Πνεῦμα συμμαρτυρεῖ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμὲν τέκνα Θεοῦ. εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, εἴπερ συμπάσχομεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν» (Πρός Ρωμαίους η΄ 15-17)
Δηλαδή : «Γιατί τό Πνεῦμα πού σᾶς ἔδωσε ὁ Θεός δέν ἐμπνέει φόβο γιά τό Θεό οὔτε κάνει τούς ἀνθρώπους δούλους, ἀλλά παιδιά τοῦ Θεοῦ. Αὐτό τό Πνεῦμα μᾶς δίνει τό θάρρος νά λέμε τό Θεό: «Ἀββᾶ, Πατέρα μου. Καί τό ἴδιο τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ διαβεβαιώνει τό δικό μας Πνεῦμα πώς εἴμαστε παιδιά τοῦ Θεοῦ. Ἀφοῦ, λοιπόν, εἴμαστε παιδιά, εἴμαστε καί κληρονόμοι, κληρονόμοι τοῦ Θεοῦ, πού θά μετάσχουμε μαζί μέ τό Χριστό στή θεϊκή δωρεά. Ἐφόσον συμμεριζόμαστε τά παθήματα τοῦ Χριστοῦ, θά μετάσχουμε μαζί του καί στή δόξα του»
Τόν καινούριο χρόνο ἄς ἀνακαινίσουμε τήν ὕπαρξή μας καί τήν ζωή μας μέ τήν καινότητα-ἁγιότητα τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι θά ἀνακαινισθεῖ ἡ φθαρμένη ἀπό τά πάθη μας κοινωνία καί θά ἐξέλθουμε ἀπό τήν πνιγηρή ἀλλοτρίωση τῆς ὑπάρξεώς μας, πού προκαλεῖ τήν πολυεπίπεδη καί πολύμορφη κρίση πού διερχόμαστε.
Χρόνια πολλά. Εὐλογημένο καί Σωτήριο τό Νέο ῎Ετος 2015.
