logo


Πίστη καί ἁγία ζωή

τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ

                                                            Δημοσιεύθηκε 21.3.2015                                

                                                                                                                       

«άν ζμεν κατά τό Πνεμα, ς περιπατμεν καί κατά τό Πνεμα»

(Πρός Γαλάτας ε΄ 25)

 

Τά δύο σπουδαιότερα θέματα στήν για μολογία μας εναι πίστη καί ὁ ἁγιασμός. κενος πού θά ννοήσει ρθά ατά τά δύο θέματα δέν εναι μακριά πό το νά κατέχει τήν ἀλήθεια τοῦ εὐαγγελίου γιατί εναι σημεα ζωτικά γιά να Χριστιανό. Δέν θά βρες ποτέ ἁγία ζωή  πού νά μή χει γιά ρίζα τς ζωντανή πίστη. Οαί σέ κεῖνους πού ζητον τό να χωρίς τό λλο, πού διαχωρίζουν τήν πίστη ἀπό τόν ἁγιασμό τους. πάρχουν μερικοί πού καλλιεργον τήν πίστη καί λησμονον τόν γιασμό· πάρχουν πίσης λλοι πού γωνίζονται, γιά νά φτάσουν σέ για ζωή, λλ’ παρνήθηκαν τήν πίστη, δηλαδή, τήν βάση τς σωτηρίας. Τήν σχέση τῆς πίστης μέ τά ἔργα, δηλαδή τήν
ἁγία ζωή  ἀναδεικνύει ὁ ἅγιος ἀπόστολος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος στήν καθολική ἐπιστολή του:

Πρέπει νά χουμε πίστη, γιατί ατό εναι βάση, καί πρέπει νά χουμε γιασμό ζως, γιατί ατό εναι τό οκοδόμημα.

Τί χρησιμεύουν σ’ ναν νθρωπο μόνο τά θεμέλια νός κτιρίου τήν μέρα τς καταιγίδας; Μήπως μπορε νά κρυφτε μές στά θεμέλια; Θέλει να σπίτι νά τόν σκεπάζει καί θεμέλια γιά τό σπίτι κενο. Κατά παρόμοιο τρόπο, χρειαζόμαστε τό οκοδόμημα τς πνευματικς ζως ν θέλουμε νά παρηγορούμαστε τήν μέρα τν μφιβολιν.

Μή ζητς μως για ζωή χωρίς πίστη, γιατί ατό εναι σάν νά οκοδομες σπίτι πού δέν μπορε νά σοῦ παρέχει διαρκές καταφύγιο, γιατί δέν εναι θεμελιωμένο πάνω σέ βράχο.

ς εναι πίστη καί ζωή νωμένες, καί τότε, σάν τά δύο στηρίγματα μίας ψίδας, θά κάνουν τήν εσέβειά μας διαρκ. Σάν τό φῶς καί τή θερμότητα πού κπορεύονται πό τόν διο λιο, θά φέρουν κι ατές ελογία. Σάν τούς δύο στύλους το Ναο, εναι γιά δόξα καί γιά ραιότητα. Εναι δύο ρυάκια πό τήν πηγή τς Χάρης· δύο λυχνίες ναμμένες μέ ερό φς· δύο λαιόδεντρα πού γιά τό πότισμά τους μεριμνά ορανός. Κύριε, δός μας σήμερα ἐσωτερική ζωή γιά νά ἐκδηλώνεται πρός τά ἔξω πρός δόξα Σου (Ἰακώβου Β΄16-21).

            Ἀπό τήν πίστη ἐμπνέεται ἡ ἁγία ζωή καί ἀπό τήν ἁγία ζωή ἐπιβεβαιώνεται ἡ πίστη. Οὔτε πίστη χωρίς ἔργα.  Οὔτε ἔργα χωρίς πίστη. Ἡ πίστη καί ἡ ἁγία ζωή εἶναι ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τῆς ἐλευθέρας βουλήσεως τοῦ ἀνθρώπου. 

Τήν ἀσυμφωνία τῆς συμπεριφορᾶς πρός τήν πίστη ἀναδεικνύουν οἱ ἑπόμενες ἐπίσημάνσεις τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ πρός τούς μαθητές Του:

Μέ καλεῖται Κύριο, ἀλλά δέν μέ ὑπακούετε

Μέ καλεῖται Φῶς, ἀλλά δέν μέ βλέπετε

Μέ καλεῖται Ὁδό, ἀλλά δέν μέ ἀκολουθεῖτε

Μέ καλεῖται Ζωή, ἀλλά δέν μέ ἐκλέγετε

Μέ καλεῖται Σοφόν, ἀλλά δέν μέ δέχεσθε

Μέ καλεῖται Ὡραῖο, ἀλλά δέν μέ ἀγαπᾶτε

Μέ καλεῖται Πλούσιο, ἀλλά δέν μοῦ ζητᾶτε

Μέ καλεῖται Αἰώνιο, ἀλλά δέν μέ ἐμπιστεύεσθε

Μέ καλεῖται Εὐγενῆ, ἀλλά δέν μέ ὑπηρετεῖτε

Μέ καλεῖται Εὔσπλαγχνο, ἀλλά δέν μ’ ἐμπιστεύεσθε

Μέ καλεῖται Ἰσχυρό, ἀλλά δέν μέ τιμᾶτε

Μέ καλεῖται Δίκαιο, ἀλλά δέν μέ φοβεῖσθε

Ἐάν σᾶς κρίνω, μή μέ θεωρήσητε σκληρό.