Ἡ Τριλογία τοῦ Πάθους τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
Δημοσιεύθηκε 4.4.2015
Κείμενο Προγράμματος 2015
Εὑρισκόμαστε μπροστά στήν ἑβδομάδα τοῦ πάθους τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ νά προσκυνήσουμε τό Σεπτό Πάθος τοῦ Λυτρωτοῦ καί Σωτῆρα μας καί νά ἐμβαθύνουμε, ἀναλογιζόμενοι τήν αἰτία, γιά ποιό λόγο ἔγινε καί ἐάν χρειαζόταν νά γίνει. Προστρέχουμε στήν θεόπνευστη Γραφή πού μᾶς πληροφορεῖ, ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἔπαθε, θυσιάστηκε καί πέθανε γιά τούς ἑξῆς λόγους:
1. Ἔπαθε καί πέθανε θυσιαζόμενος γιά μᾶς.
Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ προβλέπει, ὅτι ἡ παράβασή του προκαλεῖ ὀδυνηρές συνέπειες ἀναπόφευκτες γιά τόν παραβάτη.
Ὁ Θεός ὅμως δέν ἐπέβαλε στούς ἁμαρτάνοντες ὡς τιμωρία τίς συνέπειες τῶν παραβάσεων τῶν ἐντολῶν Του. Προέκυψαν ἀπό τίς ἐπιλογές τῶν παραβατῶν τῶν θείων ἐντολῶν. Γι’ αὐτό ἐνήργησε ἀπό ἄκρα ἀγαθότητα γιά νά ἄρει τίς συνέπειες θυσιάζοντας τόν πρωτότοκο μονογενῆ καί ἀγαπητό Υἱό Του.
Ἀπό τόν καιρό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶχε γεννηθεῖ ἕνας προβληματισμός πώς εἶναι δυνατόν ὁ ἐκλεκτός τοῦ Θεοῦ νά πάσχει, νά ὑποφέρει, νά ταπεινώνεται, νά ἐξουθενώνεται;
Ἀπάντηση σ’ αὐτό τό βαθύ προβληματισμό δίδει ὁ προφήτης Ἠσαΐας ἐξηγώντας ὅτι ὁ Χριστός δέν ὑπέφερε ἐπειδή παρέβη τούς νόμους τοῦ Θεοῦ, οὔτε ἐπειδή τιμωρήθηκε ἀπό τόν Θεό, ἀλλά ἔπαθε γιά μᾶς. (Ἠσαΐου νγ΄4-5)
Τό πάθος τοῦ Ἐκλεκτοῦ τοῦ Θεοῦ ἦταν ἀκατανόητο γιά τούς Ἰουδαίους πού τό θεωροῦσαν σκάνδαλο, ὅπως ἐξηγεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Πρός Κορινθίους Α΄ α΄ 23)
* * * * *
2. Ἔπαθε γιά νά ἀφήσει παράδειγμα νά Τόν ἀκολουθήσουμε, νά Τόν μιμηθοῦμε στήν αὐτοθυσία στήν καρτερία, στήν ὑπομονή, στήν μακροθυμία, στήν ἀνεξικακία, στήν συγχωρητικότητα, στήν εὐεργετικότητα, ὅπως τονίζει ὁ ἀπόστολος Πέτρος (Α΄ Πέτρου β΄ 21).
* * * * *
3. Ἔπαθε γιά νά πεθάνουμε ὡς πρός τήν ἁμαρτία καί νά ζήσουμε μέσα στό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει.
Ἀφοῦ ἡ ἁμαρτία ἐπιφέρει φοβερές συνέπειες πού οὐδείς ἄνθρωπος δύναται νά ἀντέξει, ἦλθε ὁ Κύριος καί θυσιάσθηκε γιά νά μᾶς βοηθήσει νά νικήσουμε τήν ἁμαρτία καί νά τηρήσουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ πού ἐκφράσθηκε μέ τίς σωτήριες ἐντολές Του κατά τόν ἀπόστολο Πέτρο (Α΄ Πέτρου β΄ 24)
Αὐτή ἡ βοήθεια πού μᾶς πρόσφερε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός δέν ἔχει χαρακτήρα ἠθικό ὅπως ἐνδεχομένως πολλοί νά ἀντιλαμβάνονται, ἀλλά ὑπαρξιακό χαρακτήρα. Πρόκειται γιά νέα γέννηση, γιά νέα ὕπαρξη, γιά νέα κατάσταση. Ὅλα αὐτά ἀναπτύσσονται καί ἀναλύονται ἀπό τόν Ἀπόστολο Παῦλο στίς ἐπιστολές του (Πρός Κολοσσαεῖς β΄ 12-15).
Οὐσιαστικά μέ τήν θέλησή του ὁ ἄνθρωπος διαμορφώνει τό ἦθος τῆς ζωῆς του, τήν ἠθική του, τηρώντας τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἀνανεώνει τήν ὕπαρξη του μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού ἐνεργεῖ μέ τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας.
* * * * *
Ἡ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μας.
Μέ τό πάθος, τόν θάνατο Του καί τήν θυσία τῆς ζωῆς Του ἀνέλαβε τίς εὐθύνες γιά τίς ἁμαρτίες ὅλων μας. Ὅσοι ἀναγνωρίσουν αὐτή τήν θυσία Του μέ τήν ὁποία ἀντιμετώπισε τήν ἁμαρτία καί Τόν ἀναμένουν μέ εὐγνωμοσύνη θά τούς ἀπαλλάξει αἰωνίως ἀπό κάθε εὐθύνη (Πρός Ἑβραίους θ΄ 28)
