ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
του Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού Δανιήλ
Ἡμ. δημοσίευσης : 3.3.2013
Ἀνταποκρινόμενοι στίς προτροπές τοῦ ἀποστόλου Παύλου «πνεύματι περιπατεῖτε» καί «πνεύματι ἄγεσθε» (Πρός Γαλάτες ε΄ 16, 18) οἱ πιστοί, οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μέ ζῆλο, αὐταπάρνηση καί φρόνημα ἀγωνιστικό ζοῦν τήν ζωή τοῦ εὐαγγελίου, δηλαδή ζοῦν ἐφαρμόζοντας τήν διδασκαλία τοῦ εὐαγγελίου Του. Ἔτσι διαμορφώθηκε προϊόντος τοῦ χρόνου ἡ πνευματικότητα τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ πνευματικότητα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἑνιαία καί κοινή γιά ὅλα τά μέλη Της, γιά τούς μοναχούς καί γιά τούς ζῶντες στόν κόσμο. Ὅλοι ὑποχρεοῦνται νά ἀγωνίζονται γιά νά ζήσουν σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου. Τά στοιχεῖα πού διεμόρφωσαν αὐτή τήν πνευματική ζωή καί ἀπό τά ὁποῖα χαρακτηρίζεται εἶναι:
α΄ Τό βιβλικό στοιχεῖο
Ἡ παρουσία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ στίς ἅγιες καί θεόπνευστες Γραφές παραμένει τό θεμέλιο τῆς ζωῆς τῶν πιστῶν, τῆς πνευματικότητας τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ προσευχή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ «ἁγίασον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου· ὁ λόγος ὁ σὸς ἀλήθειά ἐστι» (Ἰωάννου ιζ΄ 17). ἀποκαλύπτει τήν δύναμη τοῦ θείου λόγου, ὅτι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἁγιάζει τούς πιστούς. Ἡ ζωή τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ στηρίζεται στήν Ἁγία Γραφή. Αὐτή θέτει τά ὅρια ἀνάμεσα στήν ἀρετή καί στήν κακία. Ἀπό τήν Ἁγία Γραφή ἐμπνέεται ὁ πιστός καί ἐνισχύεται νά ἐπιδιώκει νά κατορθώσει τήν ἀρετή καί νά ἀποστρέφεται τήν πονηρία. Σ’ αὐτή ἀναζητεῖ τά πρότυπά του. Ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι «φῶς τοῖς ποσί του καί λύγχνος ταῖς τρίβοις του» (Ψαλμοῦ (118) ριη΄, 105). Ἡ ἁγία Γραφή περιέχει τά δόγματα καί τήν οὐσία τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν τῆς Ἐκκλησίας πού διαποτίζουν τήν εὐσέβεια τῶν πιστῶν.
* * * * *
β΄ Τό λειτουργικό στοιχεῖο.
Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή, ἡ πνευματική ζωή τῶν πιστῶν στηρίζεται στήν συμμετοχή τους στήν θεία λειτουργία, στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καί στίς Ἱερές Ἀκολουθίες. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι προσευχομένη κοινότητα.
Στό κέντρο τῆς προσευχῆς Της εὑρίσκεται ἡ θεία λειτουργία, ἡ εὐχαριστιακή σύναξη τῶν πιστῶν πού εἶναι σύναξη τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ πού ἔχουν ὡς κεφαλή τους τόν ἔνδοξο Κύριο Ἰησοῦ Χριστό πού σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε γι’ αὐτούς. Γι’ αὐτό ἡ θεία λατρεία κατέχει ἐξέχουσα θέση στή ζωή τῶν πιστῶν κατά τήν ἀποστολική προτροπή «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθαι» (Πρός Θεσσαλονικεῖς Α΄ ε΄ 17) καί εἶναι γεμάτη πνευματικό νόημα καί ὡραιότητα. Ἡ θεία λατρεία συντελεῖ στήν ἀνάπτυξη τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ πιστός τρέφεται ἀπό τήν τράπεζα τοῦ Κυρίου, Ἁγιάζεται ἀπό τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὀχυρώνεται στήν θεία λατρεία γιά νά ἀποκρούσει τούς πειρασμούς τῆς ἁμαρτίας.
* * * * *
γ΄ Ἡ ἀσκητική ζωή
«Οἱ τοῦ Χριστοῦ τήν σάρκα ἐσταύρωσαν σύν τοῖς παθήμασι καί ταῖς ἐπιθυμίαις» (Πρός Γαλάτες ε΄ 25).
Οἱ ἀγῶνες τῶν μαθητῶν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ γίνονται γιά νά νεκρώσουν, (Κολοσσαεῖς γ΄ 5, 9, 10) νά ἐξαφανίσουν δηλαδή κάθε συμπεριφορά, ἐπιθυμία, σκέψη, ἀπόφαση πού ἐνεργεῖται εἴτε ἐνσυνειδήτως εἴτε λεληθότως ἀπό τά πάθη τῆς ἁμαρτίας, τά ὁποῖα θανατώνουν τήν ψυχή καί τήν ὑποτάσσουν στήν ματαιότητα καί τήν φθορά τοῦ θανάτου κατά τήν ἀποστολική διαπίστωση: «Τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν » (Πρός Ρωμαίους στ΄23 )
