Ἡ ἄνωθεν γέννηση
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός τόνισε στόν μαθητή Του τόν Ἰουδαῖο Ἄρχοντα Νικόδημο τήν ἀνάγκη τῆς ἀναγεννήσεως τοῦ ἀνθρώπου, ἀφοῦ ἡ ὕπαρξή του ἐφθάρη ἀπό τήν παράβαση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ ἠθικά καί ὀντολογικά (Ἰωάννου γ΄ 1-20). Ἡ ἁμαρτία τραυμάτισε, ἔφθειρε καί ἀλλοίωσε τόν νοῦ τοῦ ἀνθρώπου, τά συναισθήματά του, τίς ἐπιθυμίες του, τήν συμπεριφορά του. Ὅλος ὁ ἄνθρωπος πλήγηκε, ἐξαχρειώθηκε καί τελικά θανατώθηκε.
Ὁ Κύριος μας ἐπεσήμανε σ’ αὐτή τήν συζήτηση καί διδασκαλία Του μέ τόν νυκτερινό ἐπισκέπτη Του, ὅτι ὅλα αὐτά εἶναι δυνατόν νά θεραπευθοῦν ἀπό τό ἅγιο Πνεῦμα πού εἰσέρχεται στόν ἄνθρωπο καί τόν ἀλλοιώνει θεοειδῶς, νά ὁμοιάζει δηλαδή τοῦ Δημιουργοῦ του Θεοῦ.
Ἡ ἔλευση τοῦ ἁγίου Πνεύματος στόν ἄνθρωπο εἶναι ἡ δωρεά τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ.
Ὁ ἄνθρωπος λαμβάνοντας τό ἅγιο Πνεῦμα ἀποκτᾶ νέα ὕπαρξη πού εἶναι ἑνωμένη μέ τόν Θεό, ὥστε ὅπως ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ὡς Θεάνθρωπος ἀντιστάθηκε στήν ἁμαρτία καί δέν ὑποτάχθηκε σ’ αὐτή ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος νά ἀναδειχθεῖ ἐνισχυόμενος ἀπό τήν θεία Χάρη νικητής τῆς ἁμαρτίας μέ τήν ἐλεύθερη θέλησή του καί τόν ἀγῶνα του.
* * * * *
Στό θέμα αὐτό ἀναφέρονται πολλοί λόγοι τῆς ἁγίας Γραφῆς μερικούς ἀπό τούς ὁποίους θά ἀναφέρουμε γιά τήν πνευματική κατάρτιση καί οἰκοδομή ὅλων.
1) Τό ἅγιο Πνεῦμα εἶναι σφραγίδα τῆς λυτρώσεως
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφοντας στούς Ἐφεσίους (α΄ 13-14 καί δ΄ 30) πού ἦσαν προηγουμένως εἰδωλολάτρες ἐπισημαίνει τρία στάδια τῆς πνευματικῆς τους πορείας καί μεταστροφῆς τους ἀπό τήν εἰδωλολατρία στήν πίστη. Τούς λέγει ὅτι:
α-Ἀκούσατε τό κήρυγμα τῆς ἀληθείας τοῦ Εὐαγγελίου.
β-Ἐπιστεύσατε, δηλαδή ἀποδεχθήκατε τό περιεχόμενό του καί βαπτισθήκατε.
γ-Ὁ Θεός ἐπιβεβαίωσε αὐτή τήν μεταστροφή σας δίδοντας τήν σφραγίδα τῆς ἀπολυτρώσεως, πού εἶναι τό ἅγιο Πνεῦμα
* * * * *
2) Τό ἅγιο Πνεῦμα μᾶς ἑνώνει μέ τόν Θεό.
Τό ἅγιο Πνεῦμα μᾶς ἑνώνει μέ τόν Θεό. Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἐπισημαίνει, ὅτι ὅταν ὁ ἄνθρωπος τηρεῖ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ τότε ἑνώνεται μαζί Του λαμβάνοντας τό ἅγιο Πνεῦμα. Ἀκολουθεῖται ἀκριβῶς ἡ ἀντίστροφη πορεία ἀπό αὐτή πού ἀκολούθησαν οἱ Πρωτόπλαστοι. Ἡ παράβαση τῆς ἐντολῆς ἐπέφερε τήν διακοπή κοινωνίας μέ τόν Θεό. Τώρα ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν ἑνώνει τόν ἄνθρωπο μέ τό Θεό (Ἰωάννου Α΄ γ΄ 24, Ἰωάννου Α΄ δ΄ 13 καί Πρός Τίτον γ΄ 5 )
* * * * *
3) Τά χαρίσματα τοῦ Πνεύματος
Τό ἅγιο Πνεῦμα ἀποκαλεῖται ἀναλόγως μέ τίς ἐνέργειές Του. Ἀποδίδονται σ’ Αὐτό ὀνοόματα ἀπό τόν τρόπο πού ἐνεργεῖ.
Ὁ προφήτης Ἡσαΐας ἀποκαλεῖ τό ἅγιο Πνεῦμα α΄. πνεῦμα σοφίας καί συνέσεως γ΄. πνεῦμα βουλῆς καί ἰσχύος γ΄. πνεῦμα γνώσεως καί εὐσεβείας καί δ΄. πνεῦμα φόβου Θεοῦ. (Ἡσαΐου ια΄ 2-3)
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὀνομάζει τό ἅγιο Πνεῦμα πνεῦμα δυνάμεως καί ἀγάπης καί σωφρονισμοῦ.
Οἱ ἐνέργειες αὐτές συνιστοῦν τά χαρίσματα τοῦ ἁγίου Πνεύματος (Πρός Τιμόθεον Β΄ α΄ 7)
* * * * *
4) Ἀντίθεση τοῦ Πνεύματος καί τῆς σαρκός.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος διδάσκει, ὅτι οἱ ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες, πράξεις καί συμπεριφορές εἶναι ἀντίθετες στήν φύση καί στίς ἐνέργειες τοῦ ἁγίου Πνεύματος (Πρός Γαλάτας ε΄ 16-18, 25 )
* * * * *
5) Ἐπαγρύπνηση γιά τήν διατήρηση τῆς ἑνότητος.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος προτρέπει τούς πιστούς νά διατηροῦν τήν ἑνότητα, δηλαδή τούς πνευματικούς δεσμούς πού ἐνεργεῖ τό ἅγιο Πνεῦμα ἔχοντας εἰρήνη στήν ψυχή πού ἐπικρατεῖ ὅταν ἡ ψυχή δέν ταράσσεται ἀπό τήν ἐνέργεια τῶν παθῶν τῆς ἁμαρτίας (Πρός Ἐφεσίους δ΄ 3)
