Ιερά Μητρόπολη Καισαριανής Βύρωνος και Υμηττού

: Διαβάστηκε φορές: 29633

Ὁ μ ι λ ι ά ρ ι ο ν

ἐπιμελεῖται ὁ Μητροπολίτης Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ

Δ α ν ι ή λ

Στόν χῶρο αὐτό δημοσιεύονται ὁμιλίες ἐπιφανῶν καί διακεκριμένων ὁμιλητῶν συγγραφέων πρός κοινήν ὠφέλειαν τῶν ἀναγνωστῶν.

Ἡ Ἐκκλησία μας φυλάσσει καί ἑρμηνεύει μέ θεία αὐθεντία τούς λόγους τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριός μας κατά τήν ἐπί γῆς ζωή καί διακονία Του ἑρμήνευε τήν διδασκαλία Του στούς μαθητές Του. Πρίν φύγει ἀπό τόν κόσμο αἰσθητά ὑποσχέθηκε στούς μαθητές Του ὅτι θά ἀποστείλει τό Ἅγιο Πνεῦμα γιά νά τούς ἑρμηνεύει τήν διδασκαλία Του.

Συνεπῶς μόνο τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀποκαλύπτει τήν ἀλήθεια τῶν λόγων τοῦ Κυρίου μας, τό Ὁποῖο ὁμιλεῖ, φωτίζοντας τούς ἔχοντες τίς προϋποθέσεις γιά νά κατανοήσουν τίς ἀλήθειες τοῦ Θεοῦ.

Γι’ αὐτό καταφεύγουμε στούς Θεόπνευστους Πατέρες καί Διδασκάλους πού φωτίσθηκαν ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα γιά νά καταλάβουμε αὐτά πού δίδαξε ὁ Κύριός μας.

Ἡ ἁγία ζωή τους ἀποτελεῖ ἀπόδειξη ἦταν ὅτι ἦσαν φωτισμένοι ὅπως διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια» (Πρός Γαλάτας ε΄, 22).

Γιά ὅσους ἐπιθυμοῦν νά γνωρίσουν τούς θησαυρούς τῆς γνώσεως καί τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ πού περιέχονται στούς Εὐαγγελικούς λόγους θά θά ἐπιλέγουμε καί θά δημοσιεύουμε σύν τῷ χρόνῳ ὁμιλίες γιά τήν πνευματική οἰκοδομή καί κατάρτισή τους.

Ἀρχίζουμε μέ ὁμιλίες τοῦ Θεοφάνους Κεραμέως, Ἐπισκόπου Ταυρομενίου (Φιλάγαθος Κεραμίτης).

Φίλιππος ἦταν τό πραγματικό ὄνομα τοῦ «Θεοφάνους Κεραμέως» ἐπισκόπου Ταυρομενίου, ὁ ὁποῖος, γενόμενος μοναχός, ἔλαβε τό ὄνομα Φιλάγαθος.

Γεννήθηκε κατά τό τελευταῖο τέταρτο τοῦ 11ου αἰῶνος μ.Χ. στό Κεράμιον, χωριό πού βρίσκεται βορειοδυτικῶς τῆς πόλεως τοῦ Ταυρομενίου (σημερινή Taormina στήν Σικελία). Τήν ἐγκύκλιο μόρφωσή του ἔλαβε στήν γειτονική μονή τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα καί ἀργότερα, εἰσῆλθε στήν παρά τό Ροσσάνο μονή τῆς Νέας Ὁδηγήτριας μαθήτευσε πλησίον τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς μονῆς Βαρθολομαίου Σιμέρη (ἐκοιμήθηκε τό 1130). Ἐκεῖ εἶχε τήν εὐκαιρία νά ἐντρυφήσει στήν βιβλιοθήκη τῆς μονῆς, τήν ὁποία εἶχε ἱδρύσει ὁ Βαρθολομαῖος μέ σκοπό τήν καλλιέργεια τῶν μοναχῶν στήν ἐκκλησιαστική παράδοση τῆς ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Ἀργότερα ὡς διδάσκαλος δηλαδή ὡς ἐπίσημος Ἱεροκύρηκας καί ἑρμηνευτής τῆς Γραφῆς θά κηρύξει κατ’ ἐπανάληψη, στόν καθεδρικό ναό τοῦ Ροσσάνο τοῦ Ρηγίου τῆς Καλαβρίας, καθώς καί στίς πόλεις καί τίς μονές τῆς Σικελίας καί κυρίως τοῦ Παλέρμου κατά τήν ἐποχή τῶν ἡγεμόνων τῆς Σικελίας Ρογήρου Β΄ (1130-1154) καί Γουλιέλμου Α΄ (1154 -1166). Οἱ ἐπίπονες προσπάθειες τίς ὁποῖες κατέβαλλε γιά τήν ἐξύψωση τοῦ χριστιανικοῦ βίου τῶν κατοίκων τῆς νήσου μετά δύο καί πλέον αἰῶνες ἀραβικῆς κυριαρχίας εἶχε σάν ἀποτέλεσμα τήν στενή μετά τοῦ Ρογήρου Β΄συνεργασία. Ὁ θάνατός του τοποθετεῖται μετά τό 1154.